Η παρούσα μελέτη αφορά στην ανάπτυξη του επαγγελματικού περιγράμματος του/της «Γουνοποιού / Γουνοτεχνίτη- τρια».
Ο / η «Γουνοποιός / Γουνοτεχνίτης – τρια» ασχολείται με τη κατασκευή, μεταποίηση, επιδιόρθωση ή ανακαίνιση εξωτερικών ενδυμάτων (ανδρικών και γυναικείων) και άλλων ειδών (παλτά, γιλέκα, ριχτές ζακέτες, ετόλ, καπέλα κ.λ.π.) από γούνα όπως απαιτούν οι ανάγκες της αγοράς και η εξέλιξη της μόδας.
Ο / η «Γουνοποιός / Γουνοτεχνίτης – τρια» εργάζεται είτε σε βιοτεχνίες είτε σε μικρές οικοτεχνίες. Παραδοσιακά, ανάλογα με την πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται για την παραγωγή γουνοφόρων ενδυμάτων, οι βιοτεχνίες επεξεργασίας γούνας διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
α) Η πρώτη κατηγορία αφορά την παραγωγή ενδυμάτων και προϊόντων γούνας από ολόκληρα γουνοδέρματα από τα οποία αφαιρούνται τα πόδια, το κεφάλι και η ουρά του ζώου και  παραμένει μονάχα ο κορμός του.
β) Η δεύτερη κατηγορία αφορά την παραγωγή ενδυμάτων και προϊόντων γούνας από αποκόμματα τα οποία αποτελούνται από τεμάχια που αφαιρούνται από τον κορμό του ζώου και έπειτα συρράπτονται.
Η επεξεργασία της γούνας στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι αρχίζει νωρίτερα από τον 14ο αιώνα. Ο κλάδος διατηρεί τον παραδοσιακό τρόπο επεξεργασίας γουνοδερμάτων εδώ και 500 χρόνια. Τα μυστικά της τέχνης της γούνας κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά με αποτέλεσμα η παραγωγή να διατηρεί την ιδιαιτερότητα που την κάνει να ξεχωρίζει στη διεθνή αγορά.
Ο κλάδος της γούνας είναι ένας από τους σημαντικότερους –σε μέγεθος– εξαγωγικούς κλάδους της εθνικής οικονομίας και συνδέεται παραδοσιακά με τον τομέα της χειροτεχνίας και καλλιτεχνικής βιοτεχνίας στην Ελλάδα. Κύριο χαρακτηριστικό του κλάδου της γούνας αποτελεί η γεωγραφική συγκέντρωση, με την πλειονότητα των επιχειρήσεων επεξεργασίας ή παραγωγής γουναρικών να βρίσκονται πρωτίστως στην Καστοριά και, δευτερευόντως, στη Σιάτιστα.
Το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων, στο πλαίσιο των εθνικών και ενωσιακών πολιτικών για την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ), προωθεί τη χειροτεχνική/βιοτεχνική επιχειρηματικότητα μέσω: της ανάπτυξης του επιχειρηματικού οικοσυστήματος της χειροτεχνίας, της διαμόρφωσης των αναγκαίων εθνικών υποδομών, της
προώθησης στοχευμένων χρηματοδοτικών εργαλείων, της μετεξέλιξης των υφιστάμενων αλυσίδων αξίας, του εντοπισμού και της ανάπτυξης νέων δεξιοτήτων, της μεταφοράς γνώσης, της
περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, της απλοποίησης των διαδικασιών, της βέλτιστης υιοθέτησης τεχνολογικών και ψηφιακών επιτευγμάτων, καθώς και της διεθνοποίησης των χειροτεχνικών
επιχειρήσεων (https://www.ggb.gr/el/sme_observatory/map_handcraft_smes,)