Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει το επαγγελματικό περίγραμμα και το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για το επάγγελμα του/της «Επιπλοποιού».

Ο/Η Επιπλοποιός ασχολείται με την κατασκευή όλων των ειδών των επίπλων από ξύλο αλλά πιο συχνά πλέον με προϊόντα ξύλου και διάφορα συναφή υλικά. Η διαδικασία παραγωγής του επίπλου περιλαμβάνει πρωτίστως την καλή γνώση των υλικών που χρησιμοποιεί, ώστε να γίνει η μέγιστη και σωστή αξιοποίησή τους, με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις (όπως λόγου χάρη τις αρχές της κυκλικής οικονομίας), την επιλογή ή δημιουργία του σχεδίου σε συνεργασία με τον/την πελάτη/πελάτισσα καθώς και του κατασκευαστικού σχεδίου του επίπλου, τη σωστή επιλογή και προμήθεια των πρώτων και βοηθητικών υλών, την επιλογή και συντήρηση των μηχανημάτων που θα χρησιμοποιήσει για την παραγωγή του επίπλου, τον προγραμματισμό και την υλοποίηση της κατασκευής των επίπλων καθώς και την εμπορία τους.

Ο/Η Επιπλοποιός απασχολείται κατά κύριο λόγο σε μικρές ατομικές αλλά και οικογενειακές επιχειρήσεις καθώς και μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής επίπλων ή εξειδικευμένων ξύλινων κατασκευών.

Η τεχνολογία παραγωγής του επίπλου ακολουθεί τη γενικότερη τεχνολογική εξέλιξη και ο/η Επιπλοποιός πρέπει να εκπαιδεύεται και να καταρτίζεται σε σύγχρονα θέματα, επικαιροποιώντας τις γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητές του. Προς το παρόν δεν απαιτείται επαγγελματική άδεια για την άσκηση του επαγγέλματος του/της Επιπλοποιού.

Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για το επάγγελμα του/της «Επιπλοποιού» αναλύονται εκτενώς στο παρόν επαγγελματικό περίγραμμα (ΕΠ), το οποίο, με τη συνοδεία αντίστοιχου πλαισίου εκπαιδευτικών προδιαγραφών (ΠΕΠ), αναμένεται ότι θα συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στη διαχρονική, ομαλή και ασφαλή λειτουργικότητα του κλάδου του επίπλου.

The present study concerns the occupational profile and the framework of educational standards of vocational training curricula of the “Furniture Manufacturer”.

The Furniture Manufacturer produces all types of furniture made of wood but more often from wood products and other related materials. The furniture production process includes first the knowledge of the wood products and the other connected materials concerning the circular economy rules, the design of the furniture and the manufacturing chart, the correct selection of the proper material, and machinery that will use and maintain for the production, the production scheduling and the construction and the trade of the furniture.

The Furniture Manufacturer either develop their own individual or family business or are occupied in large furniture companies producing furniture or special wooden constructions.

The technology of furniture production follows general technological developments and the furniture producers should have basic and continuous training in the modern aspects and needs of their occupation scaling up their knowledge and their skills. At the moment there is no need for a professional license to work as a professional carpenter.

All the above and many other interesting facts about the profession of “Furniture manufacturer” are analyzed extensively in this professional profile (PP), which, accompanied by a corresponding framework of educational standards (FES), is expected to contribute greatly to the timeless, smooth and safe functionality of the furniture industry.

All the above and many other interesting facts about the profession of “Furniture Maker” are extensively analyzed in this occupational profile (OP), which, accompanied by a corresponding framework of educational specifications (PEP), is expected to contribute greatly to the long-term, smooth and safe operation of the furniture industry.

Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει το επαγγελματικό περίγραμμα και το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για το επάγγελμα του/της «Επιπλοποιού».

Το επαγγελματικό περίγραμμα συνιστά μια κωδικοποιημένη αποτύπωση του περιεχομένου του επαγγέλματος, καθώς και των απαιτούμενων για την άσκηση των προσόντων, όπως ορίζονται στην υπ΄αριθμ. 110988 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β΄ 566/08-05-2006) με περιεχόμενο «Πιστοποίηση Επαγγελματικών Περιγραμμάτων». Αντίστοιχα, το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης αξιοποιεί στο ακέραιο την «πρώτη ύλη» του επαγγελματικού περιγράμματος και διατυπώνει τις ελάχιστες βασικές προδιαγραφές που προηγούνται του κάθε εκπαιδευτικού σχεδιασμού, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα θεσμικά του χαρακτηριστικά.

Η δομή, το περιεχόμενο και ο τρόπος παρουσίασης της μελέτης, δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησής της από πολλαπλές ομάδες απεύθυνσης, εξυπηρετώντας διαφορετικούς κάθε φορά σκοπούς.

Ειδικότερα, μπορεί να αξιοποιηθεί από:

− εργαζόμενους ή ανέργους, ως εργαλείο πληροφόρησης για το επάγγελμα ή περιγραφής και τεκμηρίωσης των γνώσεων/δεξιοτήτων/ικανοτήτων τους,

− υπηρεσίες απασχόλησης και συμβουλευτικής σταδιοδρομίας, κατά την παροχή των υπηρεσιών τους,

− φορείς εκπαίδευσης/κατάρτισης, για να προσαρμόσουν τα προγράμματά τους,

− επιχειρήσεις, για να περιγράψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις δεξιότητες και τα προσόντα των εργαζομένων στις σχετικές θέσεις εργασίας.

Η μελέτη ακολουθεί ένα δομημένο πρότυπο με συγκεκριμένες μεθοδολογικές προδιαγραφές που ορίζονται στις Προδιαγραφές Εκσυγχρονισμένης Μεθοδολογίας, Προτύπων και Εργαλείων Εκπόνησης Επαγγελματικών Περιγραμμάτων και Πλαισίων Προδιαγραφών Προγραμμάτων2, οι οποίες εγκρίθηκαν με την υπ’ αριθμ. ΓΔ/12832/1504-21 Απόφαση της υπ’ αριθμ. 443ης/14-04-21 Συνεδρίασης του Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.

Συγκεκριμένα, η μελέτη εμπεριέχει: i) την εισαγωγή, ii) τη σύνοψη του επαγγελματικού περιγράμματος, iii) την ανάλυση του επαγγελματικού περιγράμματος, iv) τη βιβλιογραφία και v) το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων.

i) Η εισαγωγή προσδιορίζει αδρά το περιεχόμενο της μελέτης και τον τρόπο αξιοποίησής της.

ii) Η σύνοψη του επαγγελματικού περιγράμματος παρουσιάζει περιληπτικά τις βασικές πληροφορίες της ανάλυσης του επαγγέλματος.

iii) Η ανάλυση του επαγγελματικού περιγράμματος περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες:

• Ενότητα Α: Τίτλος και ορισμός του επαγγέλματος / ειδικότητας.

• Ενότητα Β: Ανάλυση του επαγγέλματος / ειδικότητας – «προδιαγραφές».

• Ενότητα Γ: Απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες για την άσκηση του επαγγέλματος / ειδικότητας.

• Ενότητα Δ: Προτεινόμενες διαδρομές για την απόκτηση των απαιτούμενων προσόντων.

• Ενότητα Ε: Ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης των απαιτούμενων γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων.

Στην Ενότητα Α καταγράφονται οι γενικότερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος, οι τεχνολογικές και άλλες αλλαγές που το επηρεάζουν, οι προοπτικές του επαγγέλματος στην αγορά εργασίας και των κλάδων δραστηριότητας στους οποίους ασκείται, καθώς και οι ρυθμίσεις που ισχύουν σχετικά με την άσκησή του.

Στην Ενότητα Β αποτυπώνεται το περιεχόμενο του επαγγέλματος. Αναλύεται σε Κύριες Επαγγελματικές Λειτουργίες (ΚΕΛ1 έως ΚΕΛν), κάθε ΚΕΛ αναλύεται σε Επιμέρους Επαγγελματικές Λειτουργίες (ΕΕΛ) και κάθε ΕΕΛ σε Επαγγελματικές Εργασίες (ΕΕ). Για κάθε ΕΕΛ προσδιορίζονται τα Κριτήρια Επαγγελματικής Ανταπόκρισης (ΚΕΑ) και το Εύρος Εφαρμογής (ΕυΕ) της.

Στην Ενότητα Γ αναλύονται οι απαιτούμενες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική εκτέλεση κάθε ΕΕΛ.

Στην Ενότητα Δ καταγράφονται οι διαδρομές για την απόκτηση των απαιτούμενων προσόντων.

Στην Ενότητα Ε αποτυπώνονται οι ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης των απαιτούμενων γνώσεων και δεξιοτήτων.

iv) Στη βιβλιογραφία παρατίθενται βιβλία, άρθρα κ.λπ. πάνω στα οποία στηρίζεται η συγγραφή των ενοτήτων του επαγγελματικού περιγράμματος ενώ, παράλληλα, συνιστούν προτάσεις για περαιτέρω μελέτη και εμβάθυνση στο αντικείμενο ή στο επάγγελμα.

Για την ανάπτυξη της παρούσας μελέτης συστάθηκε ομάδα εργασίας στην οποία συμμετείχαν ο Δρ. Γεώργιος Νταλός (συγγραφέας), ο κος Αθανάσιος Μπίτης (εμπειρογνώμονας-εκπρόσωπος οργάνωσης εργαζομένων, εν προκειμένω της ΓΣΕΕ), ο κος Γεώργιος Χαραλαμπίδης (εμπειρογνώμονας-εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής εργοδοτικής οργάνωσης, εν προκειμένω της ΓΣΕΒΕΕ), η Δρ. Ανδρομάχη Μητάνη (εμπειρογνώμονας επαγγέλματος) και η κα Γεωργία Μιχαλοπούλου (σύμβουλος επαγγελματικού περιγράμματος). Η τελική σύνθεση του Επαγγελματικού Περιγράμματος πραγματοποιήθηκε από τον συγγραφέα με την υποστήριξη των επιστημονικών στελεχών του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ κ.κ. Γεωργίας Μιχαλοπούλου και Κωνσταντίνας Λουλούδη, υπό την επιστημονική εποπτεία του Εκτελεστικού Διευθυντή του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ κου Παρασκευά Λιντζέρη

^{1 Όπου στο κείμενο του επαγγελματικού περιγράμματος αναφέρεται ο όρος «Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης» ή το αρκτικόλεξο «Ι.Ε.Κ.», νοούνται οι Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης ή το αρκτικόλεξο «Σ.Α.Ε.Κ.», αντίστοιχα. Σχετ. παρ.2, άρθρο 3 του ν. 5082/2024 (Α’9).}

^{2 Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021) Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ.}

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

Ο Επιπλοποιός ασχολείται με την επεξεργασία και αξιοποίηση, τόσο του συμπαγούς ξύλου, όσο και των προϊόντων ξύλου αλλά και με την κατασκευή επίπλων. Η λέξη έπιπλα περιλαμβάνει όλα τα είδη της «επιπλέουσας» περιουσίας όπως τα έπιπλα κρεβατοκάμαρας, σαλονιού, κουζίνας, γραφείου, ειδικού εξοπλισμού γραφείων και καταστημάτων, τραπεζαρίας, μπάνιου, αλλά και εξειδικευμένα έπιπλα όπως μπαρ, ξενοδοχείου, πλοίων, θεάτρων και κινηματογράφου, νοσοκομείων, έπιπλα κήπου και βεράντας κ.λπ. Ο Επιπλοποιός διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες για την αξιοποίηση των προϊόντων του ξύλου, την επιλογή και τη δημιουργία κατασκευαστικού σχεδίου του επίπλου (Wales, 1991· Korn, 1993· Engelbrecht, 1995· Νταλός, 2001· Miller, 2006· Σκαρβέλης, 2019).

Ο Επιπλοποιός μπορεί να εργαστεί, τόσο ως αυτοαπασχολούμενος, όσο και ως μισθωτός σε μικρές ατομικές επιχειρήσεις και σε οργανωμένες επιπλοβιομηχανίες. Απαραίτητο βέβαια είναι να αποκτήσει κάποιος εμπειρία πάνω στο επάγγελμα ασκώντας το ως βοηθός επιπλοποιού για ένα εύλογο χρονικό διάστημα και ανάλογα με την εκπαίδευση που διαθέτει.

Το έπιπλο, όπως και σχεδόν όλα τα προϊόντα, αποτελεί αντικείμενο κυρίως μαζικής παραγωγής από εξειδικευμένες βιομηχανίες ή βιοτεχνίες και για την επιτυχή και ολοκληρωμένη αισθητικά, τεχνικά και οικονομικά παραγωγή του απαιτείται πλέον η συνεργασία πολλών ειδικοτήτων. Καθώς το έπιπλο προορίζεται κύρια για να καλύψει βασικές ή δευτερεύουσες ανάγκες του ανθρώπου (ύπνος, μελέτη, εργασία, ξεκούραση, διατροφή, αποθήκευση, ψυχαγωγία κ.ά.) απαιτείται συνήθως να είναι λειτουργικό, να ανταποκρίνεται δηλαδή άμεσα και ξεκούραστα στον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε, να παρέχει ασφάλεια στον χρήστη, να έχει αντοχή στον χρόνο και τη χρήση, ενώ παράλληλα να ικανοποιεί και τις αισθητικές μας απαιτήσεις. Απαιτείται επομένως ο Επιπλοποιός για τις κατασκευές του να εφαρμόζει διάφορες αρχές, οι οποίες στη σύγχρονη εποχή φτάνουν μέχρι την προαιρετική ή και υποχρεωτική εφαρμογή κάποιων προδιαγραφών όπως τις αρχές της κυκλικής οικονομίας, τις αρχές της σωστής διαχείρισης των πρώτων υλών, τις αρχές προστασίας του περιβάλλοντος κ.λπ.

Τέλος, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι συνεχείς εξελίξεις και πρόοδοι στον τομέα της τεχνολογίας, προσθέτουν διαρκώς νέα δεδομένα στον σχεδιασμό και την κατεργασία των υλικών της επιπλοποιίας, μέσω νέων σχεδιαστικών προγραμμάτων, εξελιγμένων μηχανημάτων κ.λπ. Υπάρχει, συνεπώς, ένα πλέγμα παλαιών και διαρκώς προστιθέμενων νέων γνώσεων και δυνατοτήτων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην οργάνωση των μεθόδων παραγωγής των επίπλων. (Οικονομίδης, 1957· Willard, 1982· Scott, 1993· Ngo & Pfeiffer, 2003). Ειδικότερα, ο Επιπλοποιός θα πρέπει να σχεδιάζει σε χαρτί ή με τη χρήση Η/Υ, να κατασκευάζει με τη χρήση παλιών αλλά και σύγχρονων μηχανημάτων CNC τα επιμέρους κομμάτια ενός επίπλου, να τα συνδέει με τις σύγχρονες συνδεσμολογίες και τις σύγχρονες συγκολλητικές ουσίες που προσδίδουν σταθερότητα στην κατασκευή (Hontoir, 1993· Wolfgang, 1994· Haselmann, 2001· Schleining, 2002).

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Οι χώροι στους οποίους συνήθως εργάζεται ο Επιπλοποιός είναι:

• Ο χώρος της επιχείρησής του (γραφείο, χώρος παραγωγής, αποθήκη πρώτων υλών)

• Η οικία του/της πελάτη/πελάτισσας • Ο εργοστασιακός χώρος παραγωγής

• Ο χώρος εγκατάστασης της ξυλοκατασκευής

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

^{3 Στην παρούσα μελέτη η φράση «Επιπλοποιός» αναφέρεται και στα δύο φύλα. Το αρσενικό γραμματικό γένος χρησιμοποιείται για καθαρά πρακτικούς λόγους.} 

Ο Επιπλοποιός δύναται να ασκήσει το επάγγελμα:

Α. Ως αυτοαπασχολούμενος με δική του επιχείρηση,

Β. Ως εργαζόμενος σε άλλη εταιρεία ιδιωτική,

Γ. Ως εργαζόμενος σε Δήμο ή στο Δημόσιο

Στην πρώτη περίπτωση, για να ανοίξει επαγγελματικό εργαστήριο κατασκευής επίπλων δίνονται άδειες λειτουργίας από τις ∆/νσεις Ανάπτυξης των Νομαρχιών της Χώρας με σχετική απόφαση του Νομάρχη, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3325/2005 (ΦΕΚ Α΄ 68/11-03-2005) «Ίδρυση και λειτουργία βιομηχανικών – βιοτεχνικών εγκαταστάσεων στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης και άλλες διατάξεις».

Στην άδεια λειτουργίας επισημαίνεται: α) η λήψη μέτρων ώστε η λειτουργία των εγκαταστάσεων να μην προκαλεί δυσμενείς επιδράσεις σε βάρος της υγείας, ησυχίας και της ασφάλειας των περιοίκων και εργαζομένων (Ν. 1568/85 «Περί υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων», β) να τηρούνται μέτρα πυροπροστασίας που προβλέπονται από εγκεκριμένη μελέτη πυροπροστασίας και πιστοποιητικό πυρασφάλειας, γ) να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.∆. 1180/1981 και του Ν. 1650/1986, καθώς επίσης να τηρούνται οι εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι και τέλος δ) οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις να πληρούν τους κανονισμούς των Ε.Η.Ε.

Ειδικά για το λεκανοπέδιο Αττικής το θεσμικό πλαίσιο που διέπει σήμερα τους όρους για την ίδρυση και λειτουργία των επαγγελματικών εργαστηρίων και βιοτεχνιών αναμορφώθηκε ριζικά με τον Νόμο 2965/2001 (ΦΕΚ Α΄ 270/23-11-2001) «Για τη βιώσιμη ανάπτυξη της Αττικής και άλλες διατάξεις».

Σύμφωνα με τον Νόμο αυτόν, επιτρέπεται στην Αττική, σε περιοχές Γενικής Κατοικίας, η ίδρυση και λειτουργία Επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης. ∆ηλαδή επιτρέπεται η ίδρυση παραγωγικών μονάδων με ισχύ κινητήρια έως 15 ΗΡ και θερμική έως 50 KW και με είδος δραστηριότητας που περιβαλλοντικά (σύμφωνα με το Ν.1650/1986) εμπίπτει στην κατηγορία χαμηλής όχλησης. Σε ΒΙΟ.ΠΑ. – ΒΙ.ΠΑ. – ΒΕ.ΠΕ. – ΕΜ & ΕΟ (βιομηχανικές ζώνες) επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία Βιομηχανικών μονάδων ΧΑΜΗΛΗΣ ΟΧΛΗΣΗΣ έως 150 KW συνολικής ισχύος και Επαγγελματικών εργαστηρίων ΧΑΜΗΛΗΣ ΟΧΛΗΣΗΣ. Σε όλη δηλαδή την Αττική επιτρέπεται νέα ίδρυση μόνον παραγωγικών μονάδων ΧΑΜΗΛΗΣ ΟΧΛΗΣΗΣ.

Τα στερεά απόβλητα (υποπροϊόντα παραγωγικής διαδικασίας) πρέπει να διατίθενται για ανακύκλωση, κατόπιν συμβάσεως με επιχείρηση που να διαθέτει άδεια διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΚΥΑ 69278/824/96, ΦΕΚ Β΄ 358/17-05-1996 «Μέτρα και όροι για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων»).

Με τον Ν. 2516/1997 και τον Ν. 2965/ 2001 προβλέπονται πρόστιμα για αυθαίρετη εγκατάσταση και λειτουργία των παραγωγικών μονάδων, το ύψος των οποίων εξαρτάται από την ισχύ των μηχανημάτων της εγκατάστασης και από τον χρόνο της αυθαίρετης λειτουργίας.

Στην περίπτωση που θέλει να δουλέψει σε μονάδα παραγωγής επίπλων και ξυλοκατασκευών ιδιώτη τότε θα πρέπει να ξέρει ότι μέχρι σήμερα, με το έγγραφο υπ’ αρίθμ. ∆ΟΑ/Φ.13/ 137 / οικ. 3902/13-02-2007/ ΥΠ.ΕΣ.∆.∆.Α., το επάγγελμα του επιπλοποιού δεν ανήκει στις ειδικότητες εκείνες για τις οποίες απαιτείται άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Εξαίρεση αποτελεί ο τεχνίτης ξυλουργός του Υπουργείου Πολιτισμού, ο οποίος απαιτείται να προσκομίσει τα δικαιολογητικά που προβλέπονται σύμφωνα με τη διάταξη ΥΠΠΟ/∆ΙΚΟΜ/84148/1376/1402/27-1005 (ΦΕΚ Β΄1483)

Γενικότερα όμως δεν απαιτείται ειδική άδεια εργασίας για τους εργαζόμενους επιπλοποιούς.

Στην περίπτωση που θέλει κάποιος να διοριστεί σε Δήμο ή στο Δημόσιο τότε στις προκηρύξεις για την πρόσληψη της ειδικότητας επιπλοποιού απαιτούνται ως κύρια προσόντα τα παρακάτω:

Πτυχίο ή δίπλωμα ή απολυτήριος τίτλος ειδικότητας Ξυλουργού-Επιπλοποιού ή Ξυλουργού ή αντίστοιχο πτυχίο ή δίπλωμα ή απολυτήριος τίτλος των παρακάτω σχολικών μονάδων: Σχολών Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης- ΣΑΕΚ (πρώην Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης – ΙΕΚ) ή Α’ ή Β’ κύκλου σπουδών ΤΕΕ ή Ενιαίου Πολυκλαδικού Λευκείου ή Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου ή Τεχνικής Επαγγελματικής Σχολής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή Σχολής μαθητείας του ΟΑΕ∆ του ν.1346/1933 (πλέον Επαγγελματικές Σχολές Μαθητείας Δ.ΥΠ.Α.) ή άλλος ισότιμος και αντίστοιχος τίτλος σχολικής μονάδας της ημεδαπής ή αλλοδαπής.

Ως επικουρικά προσόντα ζητούνται:

Α. Ομώνυμος ή αντίστοιχος απολυτήριος τίτλος ειδικότητας Ξυλουργού-Επιπλοποιού, αναγνωρισμένης τεχνικής σχολής ή ισότιμος και αντίστοιχος τίτλος σχολής της αλλοδαπής.

Β. Σε περίπτωση που δεν καθίσταται δυνατή η πλήρωση των θέσεων από υποψηφίους με τα προαναφερόμενα προσόντα επιτρέπεται η πρόσληψη με:

-Απολυτήριο τίτλο υποχρεωτικής εκπαίδευσης (δηλ. απολυτήριο γυμνασίου ή για υποψηφίους που έχουν αποφοιτήσει μέχρι και το έτος 1980 απολυτήριο ∆ημοτικού Σχολείου) ή ισοδύναμο απολυτήριο τίτλο Τεχνικής Σχολής του Ν.∆. 580/1970 ή απολυτήριο τίτλο Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, του άρθρου 1 του Ν. 2817/2000 ή άλλος ισότιμος τίτλος της αλλοδαπής, και εμπειρία τριών (3) ετών τουλάχιστον ως Επιπλοποιός.

Γ. Σε περίπτωση που δεν καθίσταται δυνατή η πλήρωση των θέσεων ούτε από υποψηφίους με τα προαναφερόμενα προσόντα επιτρέπεται η πρόσληψη με:

– Απολυτήριο τίτλο υποχρεωτικής εκπαίδευσης (δηλ. απολυτήριο γυμνασίου ή για υποψηφίους που έχουν αποφοιτήσει μέχρι και το έτος 1980 απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου), ή ισοδύναμο απολυτήριο τίτλο Τεχνικής Σχολής του Ν.∆. 580/1970 ή απολυτήριο τίτλο Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, του άρθρου 1 του Ν. 2817/2000 ή άλλος ισότιμος τίτλος της αλλοδαπής, και εμπειρία έξι (6) μηνών τουλάχιστον ως Επιπλοποιός ή Ξυλουργός.

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ

Δεν υπάρχουν υφιστάμενες διαδρομές απόκτησης των απαιτούμενων προσόντων, που να ρυθμίζουν το συγκεκριμένο επάγγελμα.

Προτείνονται οι ακόλουθες διαδρομές απόκτησης των απαιτούμενων προσόντων:

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΑΜΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Oι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου, κυρίως οι μικρές, είναι οργανωμένες σε πρωτοβάθμια νομαρχιακά σωματεία, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν και τη δευτεροβάθμια οργάνωση Πανελλήνια Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Κατεργασίας Ξύλου (Π.Ο.Β.Σ.Κ.Ξ.), (http://povskx.gr), η οποία με τη σειρά της είναι μέλος της Τριτοβάθμιας Οργάνωσης Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. (https://www.gsevee.gr) (Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας).

Εργαζόμενοι στον κλάδο εκπροσωπούνται από ευρείες οργανώσεις όπως:

• Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) https://oiye.gr/

• Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας http://www.eka.org.gr/

• Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) https://gsee.gr/

ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ

• Συντάσσει προσφορά για την κατασκευή του επίπλου

• Καθαρίζει, συντηρεί και ελέγχει τα μηχανήματα κατεργασίας

• Προετοιμάζει τη διαδικασία κατασκευής του επίπλου

• Επεξεργάζεται την πρώτη ύλη για την κατασκευή του επίπλου

• Συναρμολογεί, μοντάρει και φινίρει το έπιπλο

• Παραδίδει ή διαθέτει προς πώληση το έπιπλο στον/στην πελάτη/πελάτισσα

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ

• Αγγλική τεχνική – κλαδική ορολογία

• Αρχές κυκλικής οικονομίας

• Αρχές προστασίας περιβάλλοντος

• Βασικές αρχές συσκευασίας και παράδοσης των προϊόντων

• Βασικές γνώσεις Ηλεκτρολογίας

• Βασικές γνώσεις Μηχανολογίας

• Βιομηχανικές μονάδες

• Μετρήσεις – επιμετρήσεις

• Μηχανήματα

• Μηχανική κατεργασία ξύλου και προϊόντων του

• Συμπεριφορά καταναλωτή

• Συνδεσμολογία επίπλων και τοποθέτηση διαφόρων εξαρτημάτων

• Συντήρηση μηχανημάτων • Σχέδιο επίπλου

• Τεχνολογία κατασκευής επίπλου

• Τεχνολογία προϊόντων ξύλου και συναφών υλικών

• Τυποποίηση, ποιοτικός έλεγχος, μετρήσεις

• Υγεία και ασφάλεια στην εργασία

ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ

− Ανάγνωση και ερμηνεία κατασκευαστικών σχεδίων

− Κοστολόγηση κατασκευής του επίπλου

− Χρήση υπολογιστικών φύλλων excel

− Χρήση υπολογιστικών μηχανών

− Χρήση σχεδιαστικών προγραμμάτων

− Χρήση εγχειριδίων μηχανών κατεργασίας ξύλου

− Χειρισμός απλών εργαλείων χειρός

− Χειρισμός ηλεκτρικών εργαλείων χειρός (δράπανοκατσάβιδα, σέγα, κλπ)

− Συναρμολόγηση/ αποσυναρμολόγηση μηχανών (δισκοπρίονο, ταινιοπρίονο, κλπ)

− Προγραμματισμός μηχανημάτων επεξεργασίας ξύλου

− Έλεγχος λειτουργίας μηχανημάτων κοπής-διαμόρφωσης

− Συναρμολόγηση/ αποσυναρμολόγηση ημιέτοιμων μερών ξύλου- επίπλου

− Χρήση μέσων μεταφοράς βαριών αντικειμένων (περονοφόρα μέχρι 2 τόνους)

− Χειρισμός μέσων επικοινωνίας (FAX, email κλπ)

− Χειρισμός μηχανημάτων ποιοτικού ελέγχου επίπλων (δυναμόμετρα, τραχύμετρα, κλπ)

− Αποθήκευση επίπλων − Προγραμματισμός μηχανημάτων συσκευασίας

− Εφαρμογή τεχνικών για το φινίρισμα του επίπλου

− Εφαρμογή επικαλύψεων του επίπλου

− Παράδοση επίπλων

− Εξυπηρέτηση πελατών

− Συσκευασία προϊόντων

− Εκπόνηση κατασκευαστικού σχεδίου με τη χρήση λογισμικού

− Χρήση λογισμικού λογιστικών φύλλων

− Εκπόνηση κατασκευαστικού σχεδίου με συμβατικά μέσα

− Χειρισμός ανυψωτικών μηχανημάτων μικρών φορτίων μέχρι δύο τόνους (γερανογέφυρα μικρών φορτίων, ανυψωτικά με απορρόφηση)

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το ξύλινο έπιπλο με τη ζεστασιά του υλικού προσδίδει μια αρχοντιά και μια διαφορετική προσωπικότητα στον χώρο. Όλα τα προηγούμενα αποτελούσαν προτεραιότητα στις επιλογές, τόσο των Ελλήνων καταναλωτών, όσο και γενικότερα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Φυσικά το κόστος κτήσης των επίπλων από συμπαγές ξύλο πάντα αποτελούσε τροχοπέδη μέχρι που τα σύνθετα συγκολλημένα προϊόντα ξύλου το αντικατέστησαν σε πολλές περιπτώσεις επάξια και με χαμηλότερο κόστος. Αποτέλεσμα όλων αυτών, αλλά και συμπεριλαμβάνοντας και την ανάγκη για επισκευές ή αναπαλαιώσεις των υφιστάμενων επίπλων, το επάγγελμα του επιπλοποιού είχε και έχει μια καλή προοπτική είτε με τη μορφή της αυτοαπασχόλησης είτε ως εργαζόμενος σε μικρές ή μεγάλες δημόσιες η ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Επιπλέον σημειώνεται ότι την τρέχουσα χρονική περίοδο παρέχουν εκπαίδευση στους ενδιαφερόμενους διάφορες σχολές, τόσο σε λυκειακό και μεταλυκειακό, όσο και πανεπιστημιακό επίπεδο.

Κάποιες από τις προτεινόμενες εκπαιδευτικές διαδρομές είναι και αυτές που ακολουθούν:

– Οι Επαγγελματικές Σχολές Μαθητείας της Δ.ΥΠ.Α. (πρώην ΟΑΕΔ) προσφέρουν την ειδικότητα «Ξυλουργός – Επιπλοποιός» και οι κατέχοντες τον ανάλογο τίτλο σπουδών μπορούν να εργαστούν σε Δημόσιες Υπηρεσίες και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε Βιομηχανίες και Βιοτεχνίες κατασκευής επίπλων, σε Τεχνικές Εταιρείες κατασκευής δομικών έργων, σε Ατομικές ή Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις κατασκευής προϊόντων ξύλου για οικοδομές, σε Ατομικές ή Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις κατασκευής, συντήρησης και επισκευής απλών και σύνθετων επίπλων από ξύλο και άλλα υλικά,

– Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑ.Λ.) προσφέρουν την ειδικότητα «Επιπλοποιία – Ξυλογλυπτική» (Τομέας Εφαρμοσμένων Τεχνών),

– Ιδρύθηκε (ΦΕΚ B΄ 3997/30-08-2021) ειδικότητα με τίτλο «Τεχνικός Ξυλογλυπτικής και Εφαρμογές σε Ξύλινες Κατασκευές» που προσφέρεται σε Πειραματικά – Θεματικά ΙΕΚ αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων