Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει το επαγγελματικό περίγραμμα και το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για το επάγγελμα του/της «Τεχνίτη/τριας Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων».

Το επάγγελμα του/της Τεχνίτη/τριας Μοτοσικλετών/Μοτοποδηλάτων είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο και τα δικαιώματα του επαγγέλματος διέπονται από τη σχετική νομοθεσία Ν. 3534/ΦΕΚ Α΄ 40/23-02-2007, άρθρο 20, παράγραφος 3 – η οποία αντικαθιστά το άρθρο 5 του Ν.1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985) – και ανάγονται στην ανάληψη και εκτέλεση της συντήρησης και επισκευής του κινητήρα, του κιβωτίου ταχυτήτων, του διαφορικού, των συστημάτων τροφοδοσίας, ανάφλεξης, εξαγωγής καυσαερίων, διεύθυνσης (τροχοί, ελαστικά, ζυγοστάθμιση, εξαγωγή και επανατοποθέτηση αεροθαλάμων), πέδησης, μετάδοσης κίνησης στους κινητήριους τροχούς, ανάρτησης, ψύξης, λίπανσης και ηλεκτρικού συστήματος (συντήρηση και αντικατάσταση συσσωρευτών) των μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων.

Η άσκηση του επαγγέλματος του/της Τεχνίτη/τριας Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων, επιτελείται είτε με την ιδιότητα της αυτόνομης επαγγελματικής ενασχόλησης (αυτοαπασχόληση) είτε με την ιδιότητα της εργατοϋπαλληλικής σχέσης σε επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης μοτοσικλετών /μοτοποδηλάτων (συνεργεία).

Σε επίπεδο επαγγελματικής προοπτικής και εξέλιξης, το επάγγελμα είναι άρρηκτα και στενά συνδεδεμένο και συνυφασμένο με τις τεχνολογικές εξελίξεις που αφορούν κυρίως τον ηλεκτρονικό έλεγχο και τη διάγνωση των συστημάτων των μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων. Ως εκ τούτου κρίνεται απαραίτητη η κτήση εμπεριστατωμένης και ολοκληρωμένης γνώσης, τόσο των μηχανολογικών όσο και των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συστημάτων που απαρτίζουν τις μοτοσικλέτες / μοτοποδήλατα, διαμορφώνοντας ένα προφίλ τεχνίτη με ανεπτυγμένη αντίληψη και τεχνογνωσία και ικανότητα διερευνητικής και επαγωγικής σκέψης.

Η παρούσα μελέτη βασίστηκε, τόσο στην εμπειρία των μελών της ομάδας εργασίας από την ενασχόλησή τους με τον χώρο, όσο και στις διαθέσιμες πηγές της σχετικής ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας.

The present study concerns the occupational profile and the framework of educational standards of vocational training curricula of the “Motorcycle / Moped Technician”.

The rights of the Motorcycle / Moped Technician profession, as governed by the relevant legislation Law 3534/Government Gazette Α΄ 40/23-02-2007, article 20, paragraph 3 – which replaces article 5 of Law 1575/1985 (Government Gazette Α΄ 207/11-12-1985) – involve undertaking and carrying out maintenance and repair of the engine, gearbox, differential, power supply, ignition, exhaust systems, steering (wheels, tyres, balancing, extracting and re-positioning of air chambers), braking, transmission to the drive wheels, suspension, cooling, lubrication and electrical system (maintenance and battery replacement) of motorcycles / mopeds.

The profession of a Motorcycle / Moped Technician is carried out either as an independent professional occupation (self-employment), or as an employee in motorcycle / moped repair and maintenance businesses (workshops).

In terms of professional progression and development, the profession is inextricably and closely linked and intertwined with the technological developments that mainly concern the electronic control and diagnosis of the systems of motorcycles and mopeds. Therefore, it is considered necessary to acquire thorough and comprehensive knowledge, both of the mechanical as well as of the electrical and electronic systems that constitute motorcycles / mopeds, shaping a profile of a technician with enhanced perception and know-how and the ability to think exploratory and inductively.

The present study was based both on the experience of the members of the working group from their engagement on the sector, as well as on the available sources of the relevant Greek and international literature.

Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει το επαγγελματικό περίγραμμα και το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για το επάγγελμα του/της «Τεχνίτη/τριας Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων».

Το επαγγελματικό περίγραμμα συνιστά μια κωδικοποιημένη αποτύπωση του περιεχομένου του επαγγέλματος, καθώς και των απαιτούμενων για την άσκησή του προσόντων, όπως ορίζονται στην υπ΄αριθμ. 110988 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 566/08-05-2006) με περιεχόμενο «Πιστοποίηση Επαγγελματικών Περιγραμμάτων». Αντίστοιχα, το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης αξιοποιεί στο ακέραιο την «πρώτη ύλη» του επαγγελματικού περιγράμματος και διατυπώνει τις ελάχιστες βασικές προδιαγραφές που προηγούνται του κάθε εκπαιδευτικού σχεδιασμού, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα θεσμικά του χαρακτηριστικά.

Η δομή, το περιεχόμενο και ο τρόπος παρουσίασης της μελέτης δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησής της από πολλαπλές ομάδες απεύθυνσης, εξυπηρετώντας διαφορετικούς κάθε φορά σκοπούς.

Ειδικότερα, μπορεί να αξιοποιηθεί από:

• εργαζόμενους ή ανέργους, ως εργαλείο πληροφόρησης για το επάγγελμα ή περιγραφής και τεκμηρίωσης των γνώσεων/δεξιοτήτων/ικανοτήτων τους,
• υπηρεσίες απασχόλησης και συμβουλευτικής σταδιοδρομίας, κατά την παροχή των υπηρεσιών τους,
• φορείς εκπαίδευσης/κατάρτισης, για να προσαρμόσουν τα προγράμματά τους,
• επιχειρήσεις, για να περιγράψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις δεξιότητες και τα προσόντα των εργαζομένων στις σχετικές θέσεις εργασίας.

Η μελέτη ακολουθεί ένα δομημένο πρότυπο με συγκεκριμένες μεθοδολογικές προδιαγραφές που ορίζονται στις Προδιαγραφές Εκσυγχρονισμένης Μεθοδολογίας, Προτύπων και Εργαλείων Εκπόνησης Επαγγελματικών Περιγραμμάτων και Πλαισίων Προδιαγραφών Προγραμμάτων^[2], οι οποίες εγκρίθηκαν με την υπ’ αριθμ. ΓΔ/12832/15-04-21 Απόφαση της υπ’ αριθμ. 443ης/14-04-21 Συνεδρίασης του Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.

Συγκεκριμένα, η μελέτη εμπεριέχει: i) την εισαγωγή, ii) τη σύνοψη του επαγγελματικού περιγράμματος, iii) την ανάλυση του επαγγελματικού περιγράμματος, iv) τη βιβλιογραφία και v) το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων.

i) Η εισαγωγή προσδιορίζει αδρά το περιεχόμενο της μελέτης και τον τρόπο αξιοποίησής της.

ii) Η σύνοψη του επαγγελματικού περιγράμματος, παρουσιάζει περιληπτικά τις βασικές πληροφορίες της ανάλυσης του επαγγέλματος.

iii) Η ανάλυση του επαγγελματικού περιγράμματος περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες:

• Ενότητα Α: Τίτλος και ορισμός του επαγγέλματος / ειδικότητας.
• Ενότητα Β: Ανάλυση του επαγγέλματος / ειδικότητας – «προδιαγραφές».
• Ενότητα Γ: Απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες για την άσκηση του επαγγέλματος / ειδικότητας.
• Ενότητα Δ: Προτεινόμενες διαδρομές για την απόκτηση των απαιτούμενων προσόντων.
• Ενότητα Ε: Ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης των απαιτούμενων γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων.

Στην Ενότητα Α καταγράφονται οι γενικότερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος, οι τεχνολογικές και άλλες αλλαγές που το επηρεάζουν, οι προοπτικές του επαγγέλματος στην αγορά εργασίας και των κλάδων δραστηριότητας στους οποίους ασκείται, καθώς και οι ρυθμίσεις που ισχύουν σχετικά με την άσκησή του.

Στην Ενότητα Β αποτυπώνεται το περιεχόμενο του επαγγέλματος. Αναλύεται σε Κύριες Επαγγελματικές Λειτουργίες (ΚΕΛ₁ έως ΚΕΛ_ν), κάθε ΚΕΛ αναλύεται σε Επιμέρους Επαγγελματικές Λειτουργίες (ΕΕΛ) και κάθε ΕΕΛ σε Επαγγελματικές Εργασίες (ΕΕ). Για κάθε ΕΕΛ προσδιορίζονται τα Κριτήρια Επαγγελματικής Ανταπόκρισης (ΚΕΑ) και το Εύρος Εφαρμογής (ΕυΕ) της.

Στην Ενότητα Γ αναλύονται οι απαιτούμενες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική εκτέλεση κάθε ΕΕΛ.

Στην Ενότητα Δ καταγράφονται οι διαδρομές για την απόκτηση των απαιτούμενων προσόντων.

Στην Ενότητα Ε αποτυπώνονται οι ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης των απαιτούμενων γνώσεων και δεξιοτήτων.

iv) Στη βιβλιογραφία παρατίθενται βιβλία, άρθρα κ.λπ. πάνω στα οποία στηρίζεται η συγγραφή των ενοτήτων του επαγγελματικού περιγράμματος ενώ, παράλληλα, συνιστούν προτάσεις για περαιτέρω μελέτη και εμβάθυνση στο αντικείμενο ή στο επάγγελμα.

Για την ανάπτυξη της παρούσας μελέτης συστάθηκε ομάδα εργασίας στην οποία συμμετείχαν ο κος Δαμιανός Ρόρρης (συγγραφέας), ο κος Νικόλαος Προκόπης (εμπειρογνώμονας-εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής οργάνωσης εργαζομένων, εν προκειμένω της ΓΣΕΕ), ο κος Χρήστος Ευαγγέλου (εμπειρογνώμονας-εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής εργοδοτικής οργάνωσης, εν προκειμένω της ΓΣΕΒΕΕ), ο κος Βλάσιος Κουτσούκος (εμπειρογνώμονας επαγγέλματος) και η κα Ελισάβετ Πετρίδη (σύμβουλος επαγγελματικού περιγράμματος).

Η τελική σύνθεση του Επαγγελματικού Περιγράμματος πραγματοποιήθηκε από τον συγγραφέα με την υποστήριξη των επιστημονικών στελεχών του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ κ.κ. Γεωργίας Μιχαλοπούλου και Κωνσταντίνας Λουλούδη, υπό την επιστημονική εποπτεία του Εκτελεστικού Διευθυντή του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ κου Παρασκευά Λιντζέρη.

Ο προτεινόμενος τίτλος του επαγγέλματος είναι «Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων (Motorcycle/ Moped Technician)». Διεθνώς, ο πλησιέστερος τίτλος είναι ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών (ISCO-08, 2008, σ. 300), εντούτοις επιλέχθηκε η διαφοροποίηση από αυτόν, με τη συμπερίληψη και του όρου μοτοποδήλατα, καθώς είναι ο τίτλος που έχει καθιερωθεί και απαντάται συχνότερα στην ελληνική αγορά εργασίας για το επάγγελμα.

ISCO-08, 2008, σ. 300

Ο πλησιέστερος κωδικός κατά το σύστημα ταξινόμησης επαγγελμάτων ISCO-08 είναι ο 7231 (Μηχανικοί και Επισκευαστές αυτοκίνητων οχημάτων).

Ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων είναι ο ειδικευμένος τεχνίτης που προσφέρει εξαρτημένη ή μη εξαρτημένη εργασία σε επαγγελματικούς χώρους όπου εκτελούνται εργασίες επισκευής και συντήρησης όλων των μηχανικών, ηλεκτρικών, ηλεκτρονικών μηχανισμών και συστημάτων των μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων καθώς και εργασίες διάγνωσης και ανεύρεσης βλαβών και ελέγχου καλής λειτουργίας όλων των συστημάτων για κάθε τύπο μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων (Νόμος 1575/85).

Νόμος 1575/85

Αναλυτικότερα, ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων συντηρεί και επισκευάζει τα διάφορα μέρη και συστήματα των μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων όπως ο κινητήρας, το σύστημα μετάδοσης κίνησης, τα υπόλοιπα συστήματα ανάρτησης, πέδησης, διεύθυνσης κ.ά., ώστε να εξασφαλίζεται η άψογη και ασφαλή λειτουργία κάθε τύπου μοτοσικλέτας – μοτοποδηλάτου.

Ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων έχει τις απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που τον καθιστούν ικανό να επιτελεί εργασίες συντήρησης, επισκευής και διάγνωσης σε κάθε τύπο μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων όπως:

α) ανίχνευση και διάγνωση βλαβών σε κινητήρες και εξαρτήματα,

β) τοποθέτηση, εξέταση, δοκιμή και συντήρηση κινητήρων μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών,

γ) αντικατάσταση εξαρτημάτων κινητήρα ή πλήρων κινητήρων,

δ) τοποθέτηση, έλεγχο, ρύθμιση, αποσυναρμολόγηση, ανακατασκευή και αντικατάσταση ελαττωματικών μερών μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων,

ε) εγκατάσταση ή ρύθμιση κινητήρων και συστημάτων πέδησης και ρύθμιση του συστήματος διεύθυνσης ή άλλων μερών των μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων,

στ) εγκατάσταση, ρύθμιση, συντήρηση και αντικατάσταση μηχανοτρονικών εξαρτημάτων μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων,

ζ) εκτέλεση προγραμματισμένων υπηρεσιών συντήρησης, όπως αλλαγές λαδιών, λιπάνσεις και ρυθμίσεις κινητήρα, για την επίτευξη ομαλότερης λειτουργίας των οχημάτων και τη διασφάλιση της συμμόρφωσής τους με τους κανονισμούς ρύπων,

η) επανασυναρμολόγηση κινητήρων και εξαρτημάτων μετά την επισκευή.

Οι διαβαθμίσεις της επαγγελματικής ιεραρχίας που έχουν διαμορφωθεί μέσα στο πλαίσιο του επαγγέλματος, έχουν προκύψει με βάση την επαγγελματική εμπειρία και την κατάκτηση δεξιοτήτων και είναι:

• Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων
• Βοηθός Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων
• Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων
• Βοηθός Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων

Τέλος, ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων μπορεί να εργαστεί σε συνεργεία μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών σχετιζόμενες με την επισκευή, συντήρηση και διάγνωση μοτοσικλετών, επιχειρήσεις εμπορίας σχετιζόμενες με τις μοτοσικλέτες-μοτοποδήλατα κυρίως στην πώληση αξεσουάρ και ηλεκτρονικού εξοπλισμού για μοτοσικλέτες, υπηρεσίες και οργανισμούς ελέγχου μοτοσικλετών.

Σύμφωνα με τη Στατιστική Ταξινόμηση Κλάδων Οικονομικών Δραστηριοτήτων (ΣΤΑΚΟΔ-08), το επάγγελμα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων υπάγεται στην κατηγορία Ζ -Χονδρικό και λιανικό εμπόριο- επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών. Ειδικότερα, το εν λόγω επάγγελμα ταξινομείται ως εξής:

45 Χονδρικό και λιανικό εμπόριο, επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

45.1 Πώληση μηχανοκίνητων οχημάτων

45.11 Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

45.19 Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

45.2 Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

45.4  Πώληση, συντήρηση και επισκευή μοτοσυκλετών και των μερών και εξαρτημάτων τους

45.40 Πώληση, συντήρηση και επισκευή μοτοσυκλετών και των μερών και εξαρτημάτων τους

Αντιστοίχιση με ISCO-08

Αντιστοίχιση με ISCO-08

Σύμφωνα με την Τυποποιημένη Διεθνή Ταξινόμηση Επαγγελμάτων (International Standard Classification of Occupations – ISCO-08), το εν λόγω επάγγελμα ταξινομείται ως εξής:

7 Ειδικευμένοι τεχνίτες και ασκούντες συναφή επαγγέλματα

7231 Μηχανικοί και επισκευαστές αυτοκίνητων οχημάτων

Η μοτοσικλέτα αποτελεί απόγονο του ποδηλάτου με προσαρμογή σε αυτό ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης παρόμοιο με αυτόν των αυτοκινήτων. Λόγω των ομοιοτήτων των δύο μορφών μετακίνησης, η μοτοσικλέτα εξελίχθηκε υιοθετώντας δοκιμασμένες λύσεις που είχαν εφαρμοστεί στο αυτοκίνητο, όσον αφορά το σύστημα παραγωγής ισχύος αλλά και τα λοιπά συστήματά τους (πέδησης, ανάρτησης κ.ο.κ.). Η μεταφορά αξιόπιστων λύσεων και συστημάτων από το αυτοκίνητο στις μοτοσικλέτες / μοτοποδήλατα έγινε για λόγους ασφάλειας, μεγέθους και κόστους – αφότου δοκιμάστηκαν με επιτυχία τα διάφορα νέα συστήματα στα αυτοκίνητα, αναζητήθηκαν τρόποι να μικρύνουν σε μέγεθος και να μειωθεί το κόστος τους, κυρίως με τη χρήση ηλεκτρονικών. Όταν η αγορά είχε πεισθεί για την αναγκαιότητα και την ασφάλεια των νεοεισαχθέντων τεχνολογιών, ενώ παράλληλα η τεχνολογική τους εξέλιξη, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών, είχε μειώσει τις διαστάσεις και το βάρος τους επιτρέποντας τη χρήση τους σε μοτοσικλέτες / μοτοποδήλατα, οι λύσεις αυτές μεταφέρθηκαν και στα τελευταία (ΕΟΠΠΕΠ, 2010).

Αλλά και στις ουσιαστικές διαφορές των μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων από τα αυτοκίνητα, η μορφή και οι ιδιαιτερότητές τους επέβαλαν διαφορετικές λύσεις σε καίριους τομείς όπως στο σύστημα μετάδοσης κίνησης και στην εμπρόσθια ανάρτηση. Με τον καιρό, οι λύσεις αυτές μεταφέρθηκαν και αντίθετα. Έτσι υιοθετήθηκαν τα συστήματα μετάδοσης κίνησης συνεχούς μεταβαλλόμενης σχέσης (CVT) των μοτοποδηλάτων από τα αυτοκίνητα, τα οποία στα μοντέλα ορισμένων κατασκευαστών εκτόπισαν πλήρως τα αυτόματα κιβώτια υδραυλικής λειτουργίας.

Οι Τεχνίτες Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων μετέβησαν από την εποχή των αμιγώς μηχανικών μερών (ενδεικτικά αναφέρονται τα συμβατικά φρένα και τα καρμπυρατέρ μεταξύ άλλων) στην ηλεκτρομηχανική εποχή (ABS, ψεκασμός αντίστοιχα) κυρίως κατά τη δεκαετία του 1980. Αυτή η μετάβαση δημιούργησε την ανάγκη στον επισκευαστικό κλάδο να κατέχει βασικές ηλεκτρολογικές γνώσεις για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες βλάβες. Πλέον στις μοτοσικλέτες χρησιμοποιούνται συστήματα αμιγώς ηλεκτρονικά, των οποίων η λειτουργία διέπεται από γνώσεις πληροφορικής και δικτύων υπολογιστών εκτός της ηλεκτρονικής. Έτσι δημιουργείται η ανάγκη ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων να έχει βασικές γνώσεις λειτουργίας και βασικές δεξιότητες επισκευής ηλεκτρονικών συστημάτων, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ρόλο του.

Παρότι σε άλλα οχήματα οι παλαιότερες λύσεις έχουν εγκαταλειφθεί, στις μοτοσικλέτες / μοτοποδήλατα κάποιες από αυτές παραμένουν (συμβατικά φρένα, καρμπυρατέρ, κατ’ αντιστοιχία με τα παραπάνω αναφερόμενα) παράλληλα με τις νέες εφαρμογές. Ο λόγος έχει να κάνει με την ανάγκη για οικονομικά, εύκολα στην επισκευή τους οχήματα και αφορά κυρίως στις μοτοσικλέτες μικρού κυβισμού και στα μοτοποδήλατα. Παράλληλα με αυτές τις μικρού κυβισμού μοτοσικλέτες, οι οποίες βαίνουν μειούμενες σε αριθμούς πώλησης λόγω των ολοένα αυστηρότερων κανόνων ταξινόμησης, το μερίδιο αγοράς των μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων νέας τεχνολογίας αυξάνεται σταθερά. Από τον παραπάνω παράγοντα του Τέλους Ζωής των Οχημάτων είναι φανερό ότι οι επισκευαστές οι οποίοι έχουν ήδη ενταχθεί στην παραγωγική διαδικασία, θα αντιμετωπίζουν ολοένα και αυξανόμενο αριθμό μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων τα οποία είναι εφοδιασμένα με σύνθετα και διασυνδεδεμένα ηλεκτρονικά συστήματα.

Πέραν της συγχώνευσης και ανταλλαγής τεχνολογιών μεταξύ των αυτοκινήτων και των μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων, υπήρχε πάντα η ανάγκη για αντιμετώπιση των ιδιαίτερων δυναμικών χαρακτηριστικών της μοτοσικλέτας / μοτοποδηλάτου αλλά και για διαφοροποίηση μεταξύ των κατασκευαστών. Για τον λόγο αυτόν ακολουθήθηκαν τεχνικές λύσεις οι οποίες προσέδωσαν ξεχωριστό χαρακτήρα στα οχήματα αυτά – αλλά απαίτησαν και ειδικές γνώσεις και εργαλεία για την επισκευή τους. Η διαφοροποίηση αυτή προκάλεσε «σχολές» μεταξύ των κατασκευαστών και διάσπαση στην τεχνική προσέγγισή τους. Ως συνέπεια αυτού, ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων καλείται να αντιμετωπίσει με διαφορετικό τρόπο τη συντήρηση και επισκευή των μηχανικών, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συστημάτων μιας σύγχρονης μοτοσικλέτας / μοτοποδήλατου, ή το πλαίσιο και τα πλαστικά της / του.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το έτος 2018 στην ελληνική επικράτεια λειτουργούσαν 14.556 επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης μηχανοκινήτων οχημάτων (κωδ.45.20) που συμπεριλαμβάνεται και η ειδικότητα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων, με κύκλο εργασιών 1.093 (σε εκ. ευρώ) και με 29.948 απασχολούμενους. Για τα έτη 2016 και 2017, σύμφωνα με το Μητρώο Επιχειρήσεων της ΕΛ.ΣΤΑΤ (2016-2018), ο κύκλος εργασιών ήταν 946.55 εκ. ευρώ και 1.016,71 εκ. ευρώ.

Τα 2016 και 2017 λειτουργούσαν 14.640 και 14.655 επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης μηχανοκινήτων οχημάτων αντίστοιχα. Ο αριθμός των απασχολούμενων για το 2016 αντιστοιχεί σε 32.269 και για το έτος 2017 σε 28.969.

Ο αριθμός των επιχειρήσεων για τα έτη 2016, 2017 και 2018 παρουσιάζεται σταθερός (14.640, 14.655 και 14.556 αντίστοιχα) με το μεγαλύτερο μέρος αυτών το έτος 2017 να συγκεντρώνεται στην Περιφέρεια Αττικής (35,59 %), στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (12,92%), στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (8,67), στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (2,51%), στην Περιφέρεια Κρήτης (6,55%), στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (1,99%), στην Περιφέρεια Πελοποννήσου (6,18%), στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (4,78%), στην Περιφέρεια Ηπείρου (1,58%), στην Περιφέρεια Ιονίων νήσων (1,72%), στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (2,15%), στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (7,13%) και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας (8,17%).

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαμόρφωση του επαγγέλματος του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων και εν γένει της επιχειρηματικής δραστηριότητας στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Με βάση τα στοιχεία της Eurostat (για τα έτη 2015, 2016 και 2017) οι χώρες που θεωρούνται οι πιο οικονομικά ανεπτυγμένες (Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) αλλά και οι μεγαλύτερες πληθυσμιακά συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο όγκο ενεργών επιχειρήσεων. Η Ελλάδα παρουσιάζεται να έχει ιδιαίτερα αυξημένο αριθμό επιχειρήσεων (10η θέση με 26.373 επιχειρήσεις για το έτος 2017, με τη Γαλλία να βρίσκεται στην 1η θέση με 130.000 επιχειρήσεις). Ωστόσο, η χώρα που προξενεί εντύπωση για τον αριθμό των συνεργείων που δραστηριοποιούνται στην επικράτειά της είναι η Πολωνία. Σύμφωνα με την Eurostat, η Πολωνία για τα έτη 2015, 2016 και 2017 παρουσιάζει ιδιαίτερα υψηλούς ρυθμούς δημιουργίας νέων επιχειρήσεων με σχεδόν σταθερό ρυθμό ανάπτυξης.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη το καθεστώς ανταγωνισμού στο εμπόριο και διανομή οχημάτων και στην παροχή υπηρεσιών επισκευής και συντήρησης οχημάτων, προχώρησε στην πρόληψη τακτικών αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των αυτοκινητοβιομηχανιών και των εξουσιοδοτημένων από αυτές συνεργείων και τα ανεξάρτητα συνεργεία (Regulation (EU) No 461/2010). Κύριοι άξονες των κανονιστικών ρυθμίσεων αποτέλεσαν: η ελεύθερη πρόσβαση των ανεξάρτητων συνεργείων σε γνήσια ανταλλακτικά με τη διατήρηση των εγγυήσεων καλής λειτουργίας, η τυποποίηση στη διάγνωση και η χωρίς δεσμεύσεις πρόσβαση στις βάσεις δεδομένων τεχνικών οδηγιών. Οι τεχνολογικές εξελίξεις στον χώρο της αυτοκίνησης με τη σημαντική διαφοροποίηση στον τρόπο λειτουργίας τους και την αυξημένη αξιοπιστία των εξαρτημάτων καθιστούν τον κανονισμό αυτόν ιδιαίτερα σημαντικό για τη βιωσιμότητα του κλάδου των επαγγελματιών.

Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση οδηγεί σταδιακά στην αυτοματοποίηση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό μεγάλου φάσματος των δραστηριοτήτων και του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων. Η ελαχιστοποίηση των σφαλμάτων, η διατήρηση της επαναληπτικότητας και η ευελιξία κατά τη διάρκεια μίας επισκευής αποτελούν τα πλεονεκτήματα της αυτοματοποίησης. Η ψηφιοποίηση των συστημάτων των μοτοσικλετών δημιουργεί μεγάλο όγκο δεδομένων, διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για μία έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και επισκευή. Η ενσωμάτωση των τεχνολογικών καινοτομιών έχει οδηγήσει μέρος της κάλυψης των επιχειρησιακών αναγκών να επιτυγχάνεται από ευέλικτα μοντέλα εργασίας. Η δυνατότητα π.χ. απομακρυσμένης παρέμβασης (διάγνωσης ή επισκευής) μέσω μίας εξιδεικευμένης ψηφιακής πλατφόρμας με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή ή και «έξυπνου» κινητού θα προσδώσει τη δυνατότητα σε έναν εργαζόμενο να μπορεί να διαγνώσει σε πραγματικό χρόνο βλάβες σε ένα όχημα χωρίς να απαιτείται αρχικά η φυσική του παρουσία. Ανάλογα με το βαθμό εξειδίκευσης, αυτή η νέα του ιδιότητα μπορεί να του προσδώσει τη δυνατότητα να εργαστεί απομακρυσμένα, με τη φυσική του παρουσία να μην απαιτείται.

Σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος, η ΕΕ σχεδιάζει στρατηγικές για το κλίμα διαμορφώνοντας καθοριστικής σημασίας πολιτικές και κανονιστικά πλαίσια για τα μέλη της. Στο πλαίσιο αυτό οι χώρες της ΕΕ έχουν συμφωνήσει να ακολουθήσουν τον «πράσινο» οδικό χάρτη και να επιτύχουν διάφορους στόχους για τα επόμενα έτη. Τα μέτρα προσαρμογής που προωθεί η ΕΕ επηρεάζουν σημαντικά τομείς κατασκευών, ενέργειας και μεταφορών. Στο πλαίσιο αυτό, και τα συνεργεία μοτοσικλετών θα πρέπει να εναρμονιστούν με τα εθνικά σχέδια διαχείρισης αποβλήτων και να υιοθετήσουν προγράμματα για την έγκαιρη προσαρμογή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κοινοτική οδηγία 2000/53/ΕΚ (και 2018/849) που καθορίζει μέτρα για την πρόληψη και τον περιορισμό των αποβλήτων από οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής των οχημάτων και μοτοσικλετών.

Η φορολογική πολιτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία έτη έχει επηρεάσει αρνητικά τις επιχειρήσεις των συνεργείων και το επάγγελμα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές (ΦΠΑ), η κατάργηση του αφορολόγητου, η αυξημένη προκαταβολή φόρου εισοδήματος και οι φόροι ιδιοκτησίας έχουν περιορίσει σημαντικά την τρέχουσα ρευστότητα των επιχειρήσεων.

Η διαφαινόμενη διατήρηση της πολιτικής αυτής και για τα επόμενα χρόνια αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη του επαγγέλματος καθώς όχι μόνο δημιουργεί ανασφάλεια ως προς τη βιωσιμότητά του αλλά και αποτρέπει τη δημιουργία επιχειρηματικών πρωτοβουλιών με μακροπρόθεσμους στόχους.

Ως προς την προστασία του καταναλωτή απαιτείται η απόκτηση ευρύτερων κοινωνικών δεξιοτήτων όπως:

• Ασφάλεια στην εργασία και τη χρήση μέσων ατομικής προστασίας (ΜΑΠ)
• Καλλιεργεί Περιβαλλοντικής συνείδησης (κουλτούρας)
• Κοινωνική ευθύνη
• Ασφάλεια στην εργασία και τη χρήση μέσων ατομικής προστασίας (ΜΑΠ)
• Καλλιεργεί Περιβαλλοντικής συνείδησης (κουλτούρας)
• Κοινωνική ευθύνη

Ως προς τις ηθικές αξίες του επαγγέλματος απαραίτητα θεωρούνται τα χαρακτηριστικά, στάσεις και αξίες που καθορίζουν την προσωπικότητα του Μηχανικού Αυτοκινήτων. Οι κυριότερες αξίες θεωρούνται οι εξής:

• Εμπιστοσύνη
• Συνέπεια
• Εργασιακή ηθική
• Ακεραιότητα
• Ειλικρίνεια
• Εμπιστοσύνη
• Συνέπεια
• Εργασιακή ηθική
• Ακεραιότητα
• Ειλικρίνεια

Ως προς τα προσωπικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ο επαγγελματίας αναφέρονται ενδεικτικά οι εξής:

• Aξιοπιστία
• Επίδειξη επαγγελματικής επάρκειας
• Aξιοπιστία
• Επίδειξη επαγγελματικής επάρκειας

Η ειδικότητα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών δείχνει να έχει εξέλιξη και μέλλον και μπορεί να δώσει νέα ώθηση στην παραγωγικότητα και στην οικονομία της χώρας, σε συνεργεία και επιχειρήσεις που ασχολούνται είτε με την επισκευή και συντήρηση των μοτοσικλετών είτε με την πώληση εξαρτημάτων, ανταλλακτικών μοτοσικλετών-μοτοποδηλάτων.

Σύμφωνα με μελέτη του ΕΙΑΔ (ο αριθμός απασχολούμενων κωδ. 723 κατά ISCO) για το έτος 2016 εργάζονται 24.062 μισθωτοί, 12.602 αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό, 5445 αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό και 1.244 βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση

• για το έτος 2017 εργάζονται 27.726 μισθωτοί, 12.622 αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό, 5550 αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό και 1.834 βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση.
• για το έτος 2018 εργάζονται 36.557 μισθωτοί, 9.698 αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό, 6.488 αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό και 1.115 βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση.
• για το έτος 2017 εργάζονται 27.726 μισθωτοί, 12.622 αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό, 5550 αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό και 1.834 βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση.
• για το έτος 2018 εργάζονται 36.557 μισθωτοί, 9.698 αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό, 6.488 αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό και 1.115 βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση.

Η εκτίμηση του ποσοστού αυτοαπασχόλησης^[4] της ευρύτερης ομάδας επαγγελμάτων όπου υπάγεται το επάγγελμα βάσει του Συστήματος Ταξινόμησης Επαγγελμάτων (ISCO 08) για τα έτη 2016, 2017 και 2018 κυμαίνεται στο 36,5%, 35,5% και 22,8% αντίστοιχα.

^[4][4][4]

H γεωγραφική κατανομή των απασχολούμενων στη χώρα κατά ISCO (κωδ. 723) για το έτος 2018 και ανά περιφέρεια προκύπτει:

• Αττική 21.255
• Κεντρική Μακεδονία 11.514
• Θεσσαλία 2,037
• Στερεά Ελλάδα 2.714
• Δυτική Ελλάδα 3.553
• Ανατ. Μακεδονία Θράκη 3.160
• Κρήτη 2.082
• Πελοπόννησος 2.019
• Δυτική Μακεδονία 1.309
• Νότιο Αιγαίο 1.193
• Ιόνιοι Nήσοι 1.066
• Ήπειρος 1.516
• Βόρειο Αιγαίο 440
• Αττική 21.255

21.255

• Κεντρική Μακεδονία 11.514

11.514

• Θεσσαλία 2,037

2,037

• Στερεά Ελλάδα 2.714

2.714

• Δυτική Ελλάδα 3.553

3.553

• Ανατ. Μακεδονία Θράκη 3.160

3.160

• Κρήτη 2.082

2.082

• Πελοπόννησος 2.019

2.019

• Δυτική Μακεδονία 1.309

1.309

• Νότιο Αιγαίο 1.193

1.193

• Ιόνιοι Nήσοι 1.066

1.066

• Ήπειρος 1.516

1.516

• Βόρειο Αιγαίο 440

440

Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση 2019 του Μηχανισμού Διάγνωσης Αναγκών της ΕΙΕΑΔ, η ειδικότητα του Μηχανικού Αυτοκινήτων παρουσιάζει χαμηλό δυναμισμό για το έτος 2018. H ειδικότητα «Μηχανικοί και επισκευαστές μηχανημάτων» (κωδ. 723, ISCO08) βρίσκεται στην ένατη θέση στην οποία περικλείεται και η ειδικότητα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων.

Οι επιχειρήσεις στις οποίες εμφανίζεται το επάγγελμα είναι κυρίως ατομικές ή μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και κάποιες μικρομεσαίες οι οποίες απασχολούν μικρό αριθμό εργαζομένων (2 ή 3 εργαζομένων).

Σύμφωνα με την έκθεση του ΙΟΒΕ, τα τεχνικά επαγγέλματα όπου εντάσσεται και ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών – Μοτοποδηλάτων συγκέντρωναν συνολικά το 24% στην Ελλάδα το 2014, από το 30% το 2008. Η συγκεκριμένη μείωση σχετίζεται με την οικονομική κρίση (2009 – σήμερα) λόγω της οποίας η Ελλάδα έκανε τεράστιες περικοπές δαπανών αναφορικά με τη χρηματοδότηση δημόσιων επενδύσεων. Εξαιτίας της κρίσης, η αγορά συρρικνώθηκε την τελευταία δεκαετία με αποτέλεσμα ο αριθμός των διαθέσιμων εργαζομένων να υπερβαίνει κατά πολύ την πραγματική ζήτηση της αγοράς.

Tα επίπεδα επαγγελματικής ιεραρχίας που έχουν διαμορφωθεί μέσα στο πλαίσιο του επαγγέλματος έχουν προκύψει με βάση την επαγγελματική εμπειρία και την κατάκτηση δεξιοτήτων.

Το συγκεκριμένο επάγγελμα έχει υψηλές απαιτήσεις όσον αφορά στην ποιότητα των επισκευών και συντήρησης. Έχουν αναπτυχθεί εργαλεία και τεχνολογικά εξελιγμένος εξοπλισμός που χρειάζονται χειριστές με εξειδίκευση.

Οι τεχνολογικές μεταβολές στο επάγγελμα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών – Μοτοποδηλάτων τα επόμενα χρόνια θα φέρουν αλλαγές στην οργάνωση και στο περιεχόμενο της εργασίας, καθώς και στο επίπεδο των απαιτούμενων γνώσεων και στον βαθμό της ευθύνης, σε ό,τι αφορά την ποιότητα των υπηρεσιών.

Κρίνεται αναγκαίο και σημαντικό να υπάρξει ενημέρωση και επιμόρφωση όλου του κλάδου στην αλλαγή νοοτροπίας που αφορά την περιβαλλοντική προστασία και την κλιματική αλλαγή. Πέρα από την εφαρμογή και εναρμόνιση της νομοθεσίας με τους ισχύοντες περιβαλλοντολογικούς κανονισμούς διαχείρισης αποβλήτων / ανακύκλωσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το «ενεργειακό αποτύπωμα» που προκύπτει από όλες τις φάσεις των εργασιών συντήρησης και επισκευής των μοτοσικλετών, αποφεύγοντας τη χρήση ενεργοβόρου εξοπλισμού (εργαλείων και μηχανημάτων).

Επίσης, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διαχείριση και διάθεση των υλικών που προκύπτουν από τις συγκεκριμένες εργασίες. Είναι απαραίτητη η εναρμόνιση με τους ισχύοντες περιβαλλοντολογικούς κανονισμούς διαχείρισης αποβλήτων / ανακύκλωσης.

Οι τεχνολογικές μεταβολές στο επάγγελμα τα επόμενα χρόνια θα φέρουν αλλαγές στην οργάνωση και στο περιεχόμενο της εργασίας, καθώς και στο επίπεδο των απαιτούμενων γνώσεων και στον βαθμό της ευθύνης, σε ό,τι αφορά στην ποιότητα των υπηρεσιών.

Στο πλαίσιο αυτό, η ανάπτυξη συνεργατικών σχηματισμών, καθώς και η υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών και καινοτομιών σε νέα υλικά και τεχνικές, αναμένεται να δώσουν ώθηση στο επάγγελμα.

Για τις επιχειρήσεις, καθώς και για τους επαγγελματίες του κλάδου, η πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία είναι ουσιώδους σημασίας για την ανάπτυξή τους. Όσον αφορά στον τραπεζικό δανεισμό, στο συγκεκριμένο επάγγελμα παρατηρείται δυσκολία στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις. Επίσης, σε πολλές δράσεις του ΕΣΠΑ διαχρονικά υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στις διαδικασίες αξιολόγησης και οριστικής έγκρισης σε αιτήσεις που έχουν υποβληθεί για τη χρηματοδότηση μιας επιχείρησης ή ενός επαγγελματία.

Η Ελλάδα σχετικά με τα άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. εμφανίζει με διαφορά το υψηλότερο ποσοστό αυτοαπασχόλησης, που υπολογίστηκε το 2018 στο 33.5% της συνολικής απασχόλησης ατόμων ηλικίας 15 ετών και άνω, με τον μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι στο 15.3% σύμφωνα με δημοσίευμα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ, 2019).

Ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων καλείται να αναγνωρίζει τους κινδύνους στο περιβάλλον εργασίας του και να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα, εξασφαλίζοντας τη σωστή διαχείριση των μέσων ατομικής προστασίας.

Ο Τεχνίτης Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων μπορεί να εργαστεί είτε ως μισθωτός ή ως επιτηδευματίας αυτοαπασχολούμενος. Στην ελληνική επικράτεια δεν υπάρχουν πρόσφατα σαφή και επαρκή στοιχεία ως προς το ύψος των αμοιβών. Η τελευταία συλλογική σύμβαση εργαζομένων η οποία περιλαμβάνει μισθολογικά κλιμάκια χρονολογείται το 2013.

Οι εργαζόμενοι στο συγκεκριμένο επάγγελμα δραστηριοποιούνται συχνά εντός έδρας, σε μόνιμη θέση (είτε σε φορέα είτε σε εταιρεία).

Οι δυνατότητες απασχόλησης για άτομα με αναπηρίες εξαρτώνται από το είδος αναπηρίας του ατόμου. Τα άτομα με αναπηρία μπορούν να έχουν πρόσβαση και να απασχολούνται με την προϋπόθεση ότι οι παραπάνω υπηρεσίες υποστηρίζονται και από ειδικά διαμορφωμένους χώρους εργασίας (δηλαδή ράμπες εργασίας, εύκολη πρόσβαση σε χώρους εργασίας).

Σε επίπεδο εργοδοτικής εκπροσώπησης υπάρχουν πρωτοβάθμια σωματεία επισκευής και συντήρησης ανά πόλη ή νομό που συνήθως είναι κοινά με την ειδικότητα του Μηχανικού Αυτοκινήτων και εκπροσωπούν και τους Τεχνίτες Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων. Σε δευτεροβάθμιο επίπεδο οι Τεχνίτες Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων εκπροσωπούνται από την Ενιαία Ομοσπονδία Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσικλετών (ΕΟΒΕΑΜΜ) και σε τριτοβάθμιο επίπεδο από τη Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματικών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ). Πολλά σωματεία έχουν ως δεύτερη Ομοσπονδία την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (Ο.Β.Σ.Α.) https://obsattikis.org/ με έδρα την Αθήνα.

https://obsattikis.org/

Συνδικαλιστικές-επαγγελματικές ή επιστημονικές οργανώσεις σχετικές με το επάγγελμα συγκεκριμένα για την ειδικότητα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων δεν υπάρχουν.

Στο πλαίσιο αυτό και οι εργαζόμενοι στον κλάδο εκπροσωπούνται από ευρείες οργανώσεις εκπροσώπησης όπως:

• Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) https://oiye.gr/
• Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας http://www.eka.org.gr/
• Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) https://gsee.gr/
• Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) https://oiye.gr/

https://oiye.gr/

• Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας http://www.eka.org.gr/

http://www.eka.org.gr/

• Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) https://gsee.gr/

https://gsee.gr/

Ως Επιστημονικές Ενώσεις μπορούν να χαρακτηριστούν τα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια της χώρας με εκδόσεις σε έντυπη (περιοδικά) και ηλεκτρονική μορφή (ιστοσελίδες) με τεχνική, οικονομική, νομική, συμβουλευτική και νομοθετική υποστήριξη καθώς και επιμόρφωση.

Σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας (ΒΕΑ), όπου ανήκουν και τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων και μοτοσικλετών της Ενιαίας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσικλετών (Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ), το βασικό νομικό πλαίσιο για τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκίνητων οχημάτων – μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων έχει ως εξής:

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΔΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ – ΟΡΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΔΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ – ΟΡΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ

• Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985) «Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών».
• Ν. 2465/1997 (ΦΕΚ Α΄ 28/26-02-1997) «Θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών».
• Ν. 3109/2003 (ΦΕΚ Α΄ 38/19-2-2003) «Ρύθμιση θεμάτων επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις» (ταξίμετρα).
• Ν. 3185/2003 (ΦΕΚ Α΄ 229/26-09-2003) «Τροποποίηση του Ν. 2668/1998 (ΦΕΚ Α΄ 282/18-12-1998), εναρμόνιση με την Οδηγία 2002/39/ΕΚ, ρυθμίσεις θεμάτων του Οργανισμού ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ (ΕΛ.ΤΑ) και άλλες διατάξεις».
• Υπουργική απόφαση – ΟΙΚ.902/24 – 2004 (ΦΕΚ Β΄ 66/25-02-2004) «Καθορισμός προϋποθέσεων έκδοσης των αδειών άσκησης επαγγέλματος των τεχνιτών αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων του άρθρου 10 του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ 207 Α’)».
• Π.Δ. 78/1988 (ΦΕΚ Α’ 34/25-02-1988) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων καθώς και της διαδικασίας χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας αυτών», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 416/91 (ΦΕΚ Α’ 152/01-07-2011) και το Π.Δ. 38/1996 (ΦΕΚ Α΄ 26/16-02-1996).
• Υπουργική απόφαση 5978/11-02-2005 «Λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και ποδηλάτων σε περιοχές χονδρεμπορίου του άρθρου 7 του από 23.2.1987 Π.Δ. (ΦΕΚ 166 Δ΄/23-02-1987).
• Π.Δ. 160/24-08-2005 (ΦΕΚ Α΄ 215/24-08-2005) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων για την παράταση της προσωρινής άδειας και συνέχισης της λειτουργίας των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, που λειτουργούσαν ή λειτούργησαν διακεκομμένα ή μόνο επί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν την 25.2.1988, καθώς και των απαιτούμενων δικαιολογητικών και της διαδικασίας υποβολής αυτών για την έκδοση της προσωρινής άδειας».
• Ν.3534/ΦΕΚ Α΄ 40/23-02-2007 άρθρο 20 παράγραφοι 1,2 και 3 όπου συμπληρώνονται με νέες εργασίες επισκευής και συντήρησης λόγω τεχνολογικής εξέλιξης.
• Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985) «Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών».
• Ν. 2465/1997 (ΦΕΚ Α΄ 28/26-02-1997) «Θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών».
• Ν. 3109/2003 (ΦΕΚ Α΄ 38/19-2-2003) «Ρύθμιση θεμάτων επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις» (ταξίμετρα).
• Ν. 3185/2003 (ΦΕΚ Α΄ 229/26-09-2003) «Τροποποίηση του Ν. 2668/1998 (ΦΕΚ Α΄ 282/18-12-1998), εναρμόνιση με την Οδηγία 2002/39/ΕΚ, ρυθμίσεις θεμάτων του Οργανισμού ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ (ΕΛ.ΤΑ) και άλλες διατάξεις».
• Υπουργική απόφαση – ΟΙΚ.902/24 – 2004 (ΦΕΚ Β΄ 66/25-02-2004) «Καθορισμός προϋποθέσεων έκδοσης των αδειών άσκησης επαγγέλματος των τεχνιτών αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων του άρθρου 10 του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ 207 Α’)».
• Π.Δ. 78/1988 (ΦΕΚ Α’ 34/25-02-1988) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων καθώς και της διαδικασίας χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας αυτών», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 416/91 (ΦΕΚ Α’ 152/01-07-2011) και το Π.Δ. 38/1996 (ΦΕΚ Α΄ 26/16-02-1996).
• Υπουργική απόφαση 5978/11-02-2005 «Λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και ποδηλάτων σε περιοχές χονδρεμπορίου του άρθρου 7 του από 23.2.1987 Π.Δ. (ΦΕΚ 166 Δ΄/23-02-1987).
• Π.Δ. 160/24-08-2005 (ΦΕΚ Α΄ 215/24-08-2005) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων για την παράταση της προσωρινής άδειας και συνέχισης της λειτουργίας των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, που λειτουργούσαν ή λειτούργησαν διακεκομμένα ή μόνο επί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν την 25.2.1988, καθώς και των απαιτούμενων δικαιολογητικών και της διαδικασίας υποβολής αυτών για την έκδοση της προσωρινής άδειας».
• Ν.3534/ΦΕΚ Α΄ 40/23-02-2007 άρθρο 20 παράγραφοι 1,2 και 3 όπου συμπληρώνονται με νέες εργασίες επισκευής και συντήρησης λόγω τεχνολογικής εξέλιξης.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ – ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ – ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

• Κανονισμός Ε.Ε. 1400/2002/31-07-2002 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παρ. 3 της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (Βlock Exception)
• Γνωμοδότηση 8/ΙΙΙ/2003 (Φ.Ε.Κ. Β’ 944/09-07-2003) της Επιτροπής Ανταγωνισμού
• Κανονισμός Ε.Ε. 1400/2002/31-07-2002 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παρ. 3 της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (Βlock Exception)
• Γνωμοδότηση 8/ΙΙΙ/2003 (Φ.Ε.Κ. Β’ 944/09-07-2003) της Επιτροπής Ανταγωνισμού

Ως μοτοποδήλατο, σύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.), χαρακτηρίζεται κάθε «δίτρoχo ή τρίτρoχo όχημα, του οποίου η μέγιστη εκ κατασκευής ταχύτητα δεν υπερβαίνει τα 45 χιλιόμετρα την ώρα και, εάν είναι εξοπλισμένο με κινητήρα εσωτερικής καύσης, ο κυλινδρισμός του δεν υπερβαίνει τα 50 κυβικά εκατοστά.

Επίσης, ως μοτοποδήλατο λογίζεται και το ελαφρύ τετράτροχο όχημα του οποίου το απόβαρο κενού οχήματος, μη συμπεριλαμβανομένου του βάρους του καυσίμου ή του μείγματος καυσίμου – ελαίου ή των συσσωρευτών των ηλεκτρικών οχημάτων είναι μικρότερο των 350 χιλιόγραμμων, η μέγιστη εκ κατασκευής ταχύτητα δεν υπερβαίνει τα 45 χιλιόμετρα την ώρα και ο κυλινδρισμός του κινητήρα του δεν υπερβαίνει τα 50 κυβικά εκατοστά, προκειμένου για κινητήρα με επιβαλλόμενη ανάφλεξη ή η μέγιστη καθαρή ισχύς τα 4ΚW, προκειμένου για κινητήρες άλλου τύπου».

Ως μοτοσικλέτα, ομοίως σύμφωνα με τον Κ. Ο. Κ., χαρακτηρίζεται κάθε «δίτροχο μηχανοκίνητο όχημα με ή χωρίς καλάθι, του οποίου είτε η μέγιστη εκ κατασκευής ταχύτητα είναι μεγαλύτερη των 45 χιλιομέτρων την ώρα είτε, εάν είναι εξοπλισμένο με κινητήρα εσωτερικής καύσης, ο κυλινδρισμός του κινητήρα είναι μεγαλύτερος των 50 κυβικών εκατοστών».

μοτοσικλέτα

Η μοτοσικλέτα / μοτοποδήλατο ως δημοφιλές μέσο μεταφοράς απαιτεί υψηλή κατάρτιση γνώσεων και δεξιοτήτων και λόγω της ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης γενικά στα οχήματα αλλά και λόγω της ύπαρξης όλων των συστημάτων / μηχανισμών / εξαρτημάτων που έχει ως εξοπλισμό ένα όχημα σε πάρα πολύ μικρό χώρο.

Η είσοδος της μικροκινητικότητας με διάφορες μορφές / παραλλαγές σχημάτων που παραπέμπουν σχεδιαστικά και τεχνολογικά σε μοτοσυκλέτες / μοτοποδήλατα (π.χ. ηλεκτρικά πατίνια κ.λπ.) ίσως προκαλέσουν και αλλαγές και στο επάγγελμα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών-Μοτοποδηλάτων.

Τέλος, το επάγγελμα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων έχει υψηλές απαιτήσεις όσον αφορά τις νέες τεχνολογίες και την ποιότητα των εγκαταστάσεων των συνεργείων συντήρησης και επισκευής μοτοσικλετών. Η είσοδος στην καθημερινότητα και η ανάπτυξη της μικροκινητικότητας μπορεί να προσθέσουν νέες επαγγελματικές δραστηριότητες με την ανάπτυξη εξειδικεύσεων.

Η συνεχής επιμόρφωση και, γενικότερα, η διά βίου μάθηση του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του επαγγέλματος, η οποία γίνεται από φορείς (ΚΕΚ, ΚΔΒΜ κ.λπ.) με σεμινάρια, επιδοτούμενα συνήθως από τα προγράμματα ΛΑΕΚ του ΟΑΕΔ, αλλά και πιο εξειδικευμένα, από τις ίδιες εταιρείες που παρέχουν τον εξοπλισμό, οι οποίες εκπαιδεύουν χειριστές. Ο κλάδος απαιτεί καταρτισμένους τεχνίτες για να μπορούν να αντεπεξέρχονται στις ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις σε νέες τεχνικές, λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση των ήδη υπαρχόντων τεχνιτών λόγω συνταξιοδοτήσεων και την ανάπτυξη νέων αναγκών.

Κρίνεται αναγκαίο και σημαντικό να υπάρξει ενημέρωση και επιμόρφωση όλου του κλάδου στην αλλαγή νοοτροπίας που αφορά την περιβαλλοντική προστασία και την κλιματική αλλαγή. Πέρα από την εφαρμογή και εναρμόνιση της νομοθεσίας με τους ισχύοντες περιβαλλοντολογικούς κανονισμούς διαχείρισης αποβλήτων / ανακύκλωσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το «ενεργειακό αποτύπωμα» που προκύπτει από όλες τις φάσεις των εργασιών συντήρησης και επισκευής των μοτοσικλετών, αποφεύγοντας τη χρήση ενεργοβόρου εξοπλισμού (εργαλείων και μηχανημάτων). Η ύπαρξη πρόβλεψης μηχανισμών προστασίας των επαγγελματικών δραστηριοτήτων από απότομες και υπερβολικές αυξήσεις στην ενέργεια κρίνεται απαραίτητη για την επαγγελματική επιβίωση όλων των επαγγελμάτων του Κλάδου.

Η ανάγκη για μικρότερη κατανάλωση ανά διανυόμενο χιλιόμετρο έχει οδηγήσει την αυτοκινητοβιομηχανία στη χρήση κινητήρων μικρότερης χωρητικότητας και στη μείωση του συνολικού βάρους των οχημάτων. Στα παραπάνω δίνει λύσεις η μετακίνηση με μοτοσικλέτα / μοτοποδήλατο, καθώς λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών τους χρησιμοποιούν μικρού κυβισμού κινητήρες σε πλαίσια ελάχιστου βάρους. Αν τα παραπάνω συνδυαστούν με την ανάγκη για ταχύτερη μετάβαση στον προορισμό μας σε συνθήκες κυκλοφοριακής συμφόρησης στο περιβάλλον των μεγαλουπόλεων, η μετακίνηση με μοτοσικλέτα / μοτοποδήλατο παρουσιάζεται ως η λογική λύση αντιμετώπισης του προβλήματος.

Παρόλα αυτά, τα παραπάνω εγγενή χαρακτηριστικά των μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων δυσκολεύουν τη συμμόρφωσή τους με τις περιβαλλοντικές οδηγίες των άλλων οχημάτων (αυτοκίνητα, φορτηγά). Για τον λόγο αυτόν εμφανίζονται διαφορές στη συμμόρφωσή τους σε οδηγίες, όπως για παράδειγμα στις εκπομπές ρύπων για την έκδοση πιστοποιητικού συμμόρφωσης ή κατά τον τεχνικό έλεγχο. Οι επισκευαστές οφείλουν να γνωρίζουν τα παραπάνω και να ενημερώνονται μέσω παρακολούθησης σεμιναρίων για τα νέα δεδομένα που αφορούν τον κλάδο.

Κατά τα λοιπά, η εισαγωγή νέων υλικών και η διαχείριση των αποβλήτων και των φθαρμένων ανταλλακτικών των μοτοσικλετών / μοτοποδηλάτων ακολουθεί παράλληλη πορεία με αυτήν των αυτοκινήτων, όσον αφορά τα ανακυκλώσιμα (χάλυβας, πλαστικά μεταξύ άλλων) και βλαβερά υλικά (καταλύτες, ελαστικά, συσσωρευτές κ.ο.κ.).

.

Οι υφιστάμενες εκπαιδευτικές διαδρομές είναι αυτές που προσδιορίζονται από νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες είναι σε ισχύ και περιγράφουν τις προϋποθέσεις για την απόκτηση επαγγελματικών αδειών και επαγγελματικών δικαιωμάτων για ένα συγκεκριμένο επάγγελμα.

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι διαδρομές μάθησης για το επάγγελμα του Τεχνίτη Μοτοσικλετών / Μοτοποδηλάτων.

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Βάσει των διατάξεων του ν.4763/2020 σε συνδυασμό με την με αριθμ. 49718/2021 ΚΥΑ λειτουργεί στις ΕΠΑΣ Μαθητείας ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) η ειδικότητα «Τεχνίτης Μηχανών και Συστημάτων Συμβατικού και Ηλεκτρικού Αυτοκινήτου».

Η αξιολόγηση επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων προϋποθέτει την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου και των ανάλογων μεθοδολογικών εργαλείων, ανάλογα με το είδος των γνώσεων και δεξιοτήτων που πρόκειται να αξιολογηθούν, τον σκοπό της αξιολόγησης και, ενδεχομένως, τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού-στόχου των εργαζόμενων που πρόκειται να αξιολογηθούν ως προς τις γνώσεις και δεξιότητές τους.

Στον πίνακα που ακολουθεί, προτείνονται ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης του συνόλου των απαιτούμενων Γνώσεων και Δεξιοτήτων ανά Επιμέρους Επαγγελματική Λειτουργία:

Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας: https://acsmi.gr/

Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης: https://www.veth.gov.gr/

Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά: https://www.bep.gr/

ΕΛΣΤΑΤ (2021). Στατιστικό μητρώο επιχειρήσεων 2020. Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SBR01/-

Ενιαία Ομοσπονδία Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσυκλετών: Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ: https://eoveamm.gr/

ΕΟΠΠΕΠ, (2010). Επαγγελματικό Περίγραμμα «Τεχνίτης μοτοσικλετών – μοτοποδηλάτων». Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου 2023, από https://www.eoppep.gr/images/EP/EP09.pdf

Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ. Επαγγέλματα και Επαγγελματικά Δικαιώματα. Ανακτήθηκε 21 Ιουνίου, 2021, από https://profdata.inegsee.gr/

ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ. Μελέτη των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στα εισοδήματα και τις συνθήκες διαβίωσης των μικρών επιχειρηματιών και αυτοαπασχολουμένων: νέες μορφές ανισοτήτων, κίνδυνος φτώχειας και ο ρόλος του κοινωνικού κράτους. Ανακτήθηκε 21 Ιουνίου, 2021, από https://imegsevee.gr/wp-content/uploads/2021/06/papatheodorou_6_21-1.pdf

Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ.

Μηχανισμός διάγνωσης αναγκών της αγοράς εργασίας 2020. Ανακτήθηκε 15 Iανουαρίου, 2023, από https://lmd.eiead.gr

Νόμος 1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985). Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών. Ανακτήθηκε, 15 Ιανουαρίου 2023, από https://www.e-nomothesia.gr/kat-aytokinita/sunergeia-autokineton/n-1575-1985.html

Ν. 3534/2007 (ΦΕΚ Α’ 40/23-02-2007). Σύσταση Αρχής για την κατανομή του διαθέσιμου χρόνου χρήσης στους ελληνικούς αερολιμένες και άλλες διατάξεις. Ανακτήθηκε 15 Iανουαρίου, 2023, από https://www.elinyae.gr/ethniki-nomothesia/n-35342007-fek-40a-2322007

ΟΒΕ (2015). Επισκόπηση των προοπτικών ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας. Ανακτήθηκε, 15 Ιανουαρίου 2023, από http://iobe.gr/docs/economy/ECO_Q3_15_REP_GR.pdf

Σκοπός της ανάπτυξης του Πλαισίου Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης/Κατάρτισης και Γενικής Εκπαίδευσης Ενηλίκων είναι να αποτελέσει έναν εύληπτο, χρηστικό Οδηγό, ο οποίος θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ευκολία από σχεδιαστές Προγραμμάτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.

Είναι σαφές ότι το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών δεν μπορεί και δεν πρέπει να καλύψει με πληρότητα και ακρίβεια το σύνολο των απαιτήσεων που διαμορφώνουν ένα πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, για δύο κυρίως λόγους:

α) Τα Επαγγελματικά Περιγράμματα (ΕΠ) σχεδιάζονται με στόχο την κωδικοποίηση της επαγγελματικής και κοινωνικής εμπειρίας ενός συγκεκριμένου εργασιακού αντικειμένου το οποίο διαθέτει ένα ειδικό και αναγνωρίσιμο σώμα γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Είναι λοιπόν δεδομένο ότι η απόκτηση και η ανάπτυξή τους προϋποθέτει τη διαμόρφωση και τη λειτουργία συγκεκριμένων περιβαλλόντων εκπαίδευσης και κατάρτισης που να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες μεθοδολογικές και θεσμικές προϋποθέσεις: αναλυτικά προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης, προγράμματα αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης, συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης κ.λπ. Τα Πλαίσια Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών δεν μπορούν να καλύψουν με ενιαίο και απόλυτο τρόπο το σύνολο των προδιαγραφών όλων των δυνατών εκδοχών εκπαίδευσης και κατάρτισης. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο περιοριζόμαστε στον προσδιορισμό ενιαίων εκπαιδευτικών προϋποθέσεων και προδιαγραφών, διατυπώνοντας κάποιες ελάχιστες βασικές προδιαγραφές που προηγούνται του κάθε εκπαιδευτικού σχεδιασμού, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα θεσμικά του χαρακτηριστικά.

β) Τα Πλαίσια Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών συντελούν στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη διαδικασία σχεδιασμού και διαμόρφωσης ενός συγκεκριμένου προγράμματος εκπαίδευσης και κατάρτισης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές διεργασίες, οι οποίες υπηρετούν διαφορετικούς στόχους και αξιοποιούν ειδικές και ιδιαίτερες μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Ο/Η συγγραφέας ενός Επαγγελματικού Περιγράμματος επιδιώκει να αποτυπώσει με ακρίβεια και εγκυρότητα μια συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα, κωδικοποιώντας τα επιμέρους στοιχεία της, έτσι ώστε να εντάσσεται σε έναν ενιαίο και ομοιογενή μηχανισμό συστηματικής κατάταξης επαγγελμάτων. Ο/Η σχεδιαστής/στρια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος ή ενός προγράμματος κατάρτισης, από την πλευρά του/της, οργανώνει τον χρόνο, τον τόπο και διατάσσει τα αναγκαία διδακτικά μέσα, έτσι ώστε να επιτευχθούν συγκεκριμένα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα.

Είναι απολύτως κατανοητό ότι στα προκαταρκτικά στάδια ενός εκπαιδευτικού σχεδιασμού επιχειρείται η διερεύνηση των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών αναγκών των εκπαιδευομένων και λαμβάνεται υπόψη το συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο εκπαίδευσης και κατάρτισης. Από αυτήν την άποψη, τα ΕΠ είναι μια από τις πολλές δυνατές πηγές τροφοδότησης, τόσο σε επίπεδο εκπαιδευτικών περιεχομένων, όσο και μεθοδολογικών κατευθύνσεων. Με άλλα λόγια, τα ΕΠ, και πιο συγκεκριμένα τα Πλαίσια Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών, προαναγγέλλουν, αλλά δεν καθορίζουν με απόλυτο τρόπο τη μορφή και τη διάρθρωση όλων των δυνατών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Αντίθετα, μπορούν να προτείνουν συγκεκριμένα μεθοδολογικά πλαίσια, τα οποία να συνιστούν ένα είδος ελάχιστης ποιοτικής βάσης ή ακόμη μια δέσμη μεθοδολογικών κατευθύνσεων που να μπορούν να προσανατολίσουν τη διεργασία του εκπαιδευτικού σχεδιασμού προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Στη συνέχεια, αξιοποιώντας το ΕΠ και τις Προδιαγραφές Εκσυγχρονισμένης Μεθοδολογίας, Προτύπων και Εργαλείων Εκπόνησης Επαγγελματικών Περιγραμμάτων και Πλαισίων Προδιαγραφών Προγραμμάτων^[6] παρουσιάζεται το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων για τον/την «Τεχνίτη/τρια Μοτοσικλετών-Μοτοποδηλάτων», βάσει των παρακάτω θεμελιωδών ενοτήτων:

1) Ενότητα Προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων, όπως περιγράφεται στο ΕΠ με όρους ΕΕΛ και ΚΕΑ.

2) Γενική θεσμική περιγραφή των διαθέσιμων δομών εκπαίδευσης και κατάρτισης.

3) Γενικό προφίλ καταρτιζομένων/εκπαιδευομένων.

4) Γενικό προφίλ εκπαιδευτών.

1. Όπου στο κείμενο του επαγγελματικού περιγράμματος αναφέρεται ο όρος «Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης» ή το αρκτικόλεξο «Ι.Ε.Κ.», νοούνται οι Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης ή το αρκτικόλεξο «Σ.Α.Ε.Κ.», αντίστοιχα. Σχετ. παρ.2, άρθρο 3 του ν. 5082/2024 (Α’9) ↑
2. Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ. ↑
3. Στην παρούσα μελέτη η φράση «Τεχνίτης Μοτοσικλετών – Μοτοποδηλάτων» αναφέρεται και στα δύο φύλα. Το αρσενικό γραμματικό γένος χρησιμοποιείται για καθαρά πρακτικούς λόγους. ↑
4. Το ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων υπολογίστηκε βάσει της Ευρωπαϊκής Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (EU LFS) αθροίζοντας τους κυρίως αυτοαπασχολούμενους που είναι οι εργαζόμενοι για δικό τους λογαριασμό (αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό) με τα συμβοηθούντα μέλη (βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση) και διαιρώντας το παραπάνω σύνολο με το σύνολο της απασχόλησης. Στον υπολογισμό δεν συμπεριλήφθηκε η κατηγορία των εργοδοτών (αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό). ↑
5. International Standard Classification of Education ↑
6. Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ. ↑
7. Αφορά σε δυνατότητες εισόδου σε δομές εκπαίδευσης και κατάρτισης που υφίστανται κατά την περίοδο πιστοποίησης του παρόντος Ε.Π. ↑
8. Αφορά την εκπαιδευτική διαδρομή (προφίλ) των απασχολούμενων στην ειδικότητα στην σημερινή αγορά εργασίας ↑