Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει το επαγγελματικό περίγραμμα και το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για το επάγγελμα του/της «Τεχνίτη/τριας Ηλεκτρολόγου Οχημάτων».

Ο/Η Τεχνίτης/τρια Ηλεκτρολόγος Οχημάτων οργανώνει και εκτελεί εργασίες επισκευής και συντήρησης όλων των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών μηχανισμών και συστημάτων του αυτοκινήτου καθώς και εργασίες διάγνωσης και ανεύρεσης βλαβών και ελέγχου καλής λειτουργίας όλων των ηλεκτρονικών – ηλεκτρικών συστημάτων για κάθε τύπο οχημάτων.

Ο/Η Τεχνίτης/τρια Ηλεκτρολόγος Οχημάτων εφαρμόζει τις απαιτούμενες προδιαγραφές, λαμβάνοντας υπόψη τους κανονισμούς και την ισχύουσα νομοθεσία υγείας και ασφάλειας. Μπορεί να απασχοληθεί είτε ως αυτοαπασχολούμενος ή ως μισθωτός σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών σχετιζόμενες με την επισκευή, τη συντήρηση και τη διάγνωση αυτοκινήτων, επιχειρήσεις εμπορίας σχετιζόμενες με το αυτοκίνητο κυρίως στην πώληση ηλεκτρονικού εξοπλισμού, σε βιομηχανίες, υπηρεσίες και οργανισμούς ελέγχου οχημάτων, καθώς και σε αυτοκινητοβιομηχανίες. Πρόκειται για ένα επάγγελμα με μεγάλη δυναμική και εύρος εφαρμογών σε πολλούς τομείς που βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας.

Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για το επάγγελμα του/της Τεχνίτη/τριας Ηλεκτρολόγου Οχημάτων αναλύονται λεπτομερώς στο παρόν επαγγελματικό περίγραμμα (ΕΠ) συνοδευόμενα με το αντίστοιχο πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών (ΠΕΠ), που αποτελεί τον συνδετικό ιστό που οδηγεί με ασφάλεια από ένα ΕΠ στον σχεδιασμό σύγχρονων και στοχευμένων προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

The present study concerns the occupational profile and the framework of educational standards of vocational training curricula of the “Auto Electrician Technician”.

Auto Electrician Technician organizes and performs repair and maintenance work on all electrical and electronic mechanisms and systems of the car as well as diagnosis and fault finding and checking the proper functioning of all electronic – electrical systems for each type of vehicle.

Auto Electrician Technician applies the required specifications, taking into account the regulations and the applicable health and safety legislation. He can be employed either as a self-employed person or as an employee in car repair, maintenance and diagnostics service businesses, car-related dealers mainly in the sale of electronic equipment, in industries, services and vehicle inspection organizations, as well as in car industries. It is a profession with great dynamics and wide range of applications in many fields that are at the cutting edge of technology.

All the above and many other interesting facts for the profession of Auto Electrician Technician are analyzed in detail in the present occupational profile accompanied by the corresponding Framework of Educational Specifications, which is the connecting tissue that leads safely from an occupational profile to the design of modern and targeted vocational education and training programmes.

Η παρούσα μελέτη περιλαμβάνει το επαγγελματικό περίγραμμα και το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για το επάγγελμα του/της «Τεχνίτη/τριας Ηλεκτρολόγου Οχημάτων».

Το επαγγελματικό περίγραμμα συνιστά μια κωδικοποιημένη αποτύπωση του περιεχομένου του επαγγέλματος, καθώς και των απαιτούμενων για την άσκησή του προσόντων, όπως ορίζονται στην υπ΄αριθμ. 110988 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 566/08-05-2006) με περιεχόμενο «Πιστοποίηση Επαγγελματικών Περιγραμμάτων». Αντίστοιχα, το πλαίσιο εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης αξιοποιεί στο ακέραιο την «πρώτη ύλη» του επαγγελματικού περιγράμματος και διατυπώνει τις ελάχιστες βασικές προδιαγραφές που προηγούνται του κάθε εκπαιδευτικού σχεδιασμού, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα θεσμικά του χαρακτηριστικά.

Η δομή, το περιεχόμενο και ο τρόπος παρουσίασης της μελέτης, δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησής της από πολλαπλές ομάδες απεύθυνσης, εξυπηρετώντας διαφορετικούς κάθε φορά σκοπούς.

Ειδικότερα, μπορεί να αξιοποιηθεί από:

• εργαζόμενους ή ανέργους, ως εργαλείο πληροφόρησης για το επάγγελμα ή περιγραφής και τεκμηρίωσης των γνώσεων/δεξιοτήτων/ικανοτήτων τους,
• υπηρεσίες απασχόλησης και συμβουλευτικής σταδιοδρομίας, κατά την παροχή των υπηρεσιών τους,
• φορείς εκπαίδευσης/κατάρτισης, για να προσαρμόσουν τα προγράμματά τους,
• επιχειρήσεις, για να περιγράψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις δεξιότητες και τα προσόντα των εργαζομένων στις σχετικές θέσεις εργασίας.

Η μελέτη ακολουθεί ένα δομημένο πρότυπο με συγκεκριμένες μεθοδολογικές προδιαγραφές που ορίζονται στις Προδιαγραφές Εκσυγχρονισμένης Μεθοδολογίας, Προτύπων και Εργαλείων Εκπόνησης Επαγγελματικών Περιγραμμάτων και Πλαισίων Προδιαγραφών Προγραμμάτων^[2], οι οποίες εγκρίθηκαν με την υπ’ αριθμ. ΓΔ/12832/15-04-21 Απόφαση της υπ’ αριθμ. 443ης/14-04-21 Συνεδρίασης του Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.

Συγκεκριμένα, η μελέτη εμπεριέχει: i) την εισαγωγή, ii) τη σύνοψη του επαγγελματικού περιγράμματος, iii) την ανάλυση του επαγγελματικού περιγράμματος, iv) τη βιβλιογραφία και v) το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων.

i) Η εισαγωγή προσδιορίζει αδρά το περιεχόμενο της μελέτης και τον τρόπο αξιοποίησής της.

ii) Η σύνοψη του επαγγελματικού περιγράμματος παρουσιάζει περιληπτικά τις βασικές πληροφορίες της ανάλυσης του επαγγέλματος.

iii) Η ανάλυση του επαγγελματικού περιγράμματος περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες:

• Ενότητα Α: Τίτλος και ορισμός του επαγγέλματος / ειδικότητας.
• Ενότητα Β: Ανάλυση του επαγγέλματος / ειδικότητας – «προδιαγραφές».
• Ενότητα Γ: Απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες για την άσκηση του επαγγέλματος / ειδικότητας.
• Ενότητα Δ: Προτεινόμενες διαδρομές για την απόκτηση των απαιτούμενων προσόντων.
• Ενότητα Ε: Ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης των απαιτούμενων γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων.

Στην Ενότητα Α καταγράφονται οι γενικότερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος, οι τεχνολογικές και άλλες αλλαγές που το επηρεάζουν, οι προοπτικές του επαγγέλματος στην αγορά εργασίας και των κλάδων δραστηριότητας στους οποίους ασκείται, καθώς και οι ρυθμίσεις που ισχύουν σχετικά με την άσκησή του.

Στην Ενότητα Β αποτυπώνεται το περιεχόμενο του επαγγέλματος. Αναλύεται σε Κύριες Επαγγελματικές Λειτουργίες (ΚΕΛ₁ έως ΚΕΛ_ν), κάθε ΚΕΛ αναλύεται σε Επιμέρους Επαγγελματικές Λειτουργίες (ΕΕΛ) και κάθε ΕΕΛ σε Επαγγελματικές Εργασίες (ΕΕ). Για κάθε ΕΕΛ προσδιορίζονται τα Κριτήρια Επαγγελματικής Ανταπόκρισης (ΚΕΑ) και το Εύρος Εφαρμογής (ΕυΕ) της.

Στην Ενότητα Γ αναλύονται οι απαιτούμενες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική εκτέλεση κάθε ΕΕΛ.

Στην Ενότητα Δ καταγράφονται οι διαδρομές για την απόκτηση των απαιτούμενων προσόντων.

Στην Ενότητα Ε αποτυπώνονται οι ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης των απαιτούμενων γνώσεων και δεξιοτήτων.

iv) Στη βιβλιογραφία παρατίθενται βιβλία, άρθρα κ.λπ. πάνω στα οποία στηρίζεται η συγγραφή των ενοτήτων του επαγγελματικού περιγράμματος ενώ, παράλληλα, συνιστούν προτάσεις για περαιτέρω μελέτη και εμβάθυνση στο αντικείμενο ή στο επάγγελμα.

Για την ανάπτυξη της παρούσας μελέτης συστάθηκε ομάδα εργασίας στην οποία συμμετείχαν ο κος Πέτρος Καραϊσάς (συγγραφέας), ο κος Ιάκωβος Καρατράσογλου (εμπειρογνώμονας-εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής οργάνωσης εργαζομένων, εν προκειμένω της ΓΣΕΕ), ο κος Αναστάσιος Μποζίκης (εμπειρογνώμονας-εκπρόσωπος αντιπροσωπευτικής εργοδοτικής οργάνωσης, εν προκειμένω της ΓΣΕΒΕΕ), ο κος Βλάσιος Κουτσούκος (εμπειρογνώμονας επαγγέλματος) και η κα Αναστασία Αυλωνίτου (σύμβουλος επαγγελματικού περιγράμματος).

Η τελική σύνθεση του Επαγγελματικού Περιγράμματος πραγματοποιήθηκε από τον συγγραφέα, με την υποστήριξη των επιστημονικών στελεχών του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ κ.κ. Γεωργίας Μιχαλοπούλου και Κωνσταντίνας Λουλούδη, υπό την επιστημονική εποπτεία του Εκτελεστικού Διευθυντή του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ κου Παρασκευά Λιντζέρη.

Ο προτεινόμενος τίτλος του επαγγέλματος είναι «Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων» (Auto Electrician Technician) και παραμένει ίδιος με τον προγενέστερο τίτλο του επαγγελματικού περιγράμματος (ΕΚΕΠΙΣ, 2008), επιβεβαιώνοντας ότι το επάγγελμα εξακολουθεί να απαντάται με τον ίδιο τρόπο στην εγχώρια και διεθνή αγορά εργασίας (ISCO-08, 2008:300).

Ο πλησιέστερος κωδικός κατά το σύστημα ταξινόμησης επαγγελμάτων ISCO-08 είναι ο 7412 «Μηχανικοί και εφαρμοστές ηλεκτρολογικού εξοπλισμού».

Ο Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων είναι ο ειδικευμένος τεχνίτης που προσφέρει εξαρτημένη ή μη εξαρτημένη εργασία σε επαγγελματικούς χώρους όπου εκτελούνται εργασίες επισκευής και συντήρησης όλων των ηλεκτρικών – ηλεκτρονικών μηχανισμών και συστημάτων όλων των τύπων οχημάτων (αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα κτλ.) καθώς και εργασίες διάγνωσης και ανεύρεσης βλαβών και ελέγχου καλής λειτουργίας όλων των ηλεκτρονικών – ηλεκτρικών συστημάτων για κάθε τύπο οχημάτων.

Αναλυτικότερα, ο Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων συντηρεί και επισκευάζει το σύστημα ηλεκτρικής τροφοδοσίας, το δυναμό, και γενικότερα τον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό όλων των τύπων οχημάτων (αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα κτλ.) (Νόμος 1575/85). Ο Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων αναλαμβάνει επιπλέον την εξαγωγή και επανατοποθέτηση αερόσακων, αεροθαλάμων καθώς και τις εργασίες συντήρησης και επισκευής πάσης φύσεως συστημάτων Κλιματισμού (air condition, climatair), όπως και τη συντήρηση και την αντικατάσταση των συσσωρευτών (Νόμο 3534/ΦΕΚ 40 Α΄/2007, άρθρο 20, παράγραφος 3) και προβαίνει σε εργασίες συντήρησης και επισκευής του ηλεκτρικού κυκλώματος όλων των τύπων οχημάτων (αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα κτλ.).

Στο εσωτερικό του επαγγέλματος εντοπίζονται οι εξής διαβαθμίσεις:

• Προϊστάμενος Συνεργείου,

• Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων,

• Βοηθός Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων.

Ο Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που του επιτρέπουν να εκτελεί κατόπιν ανάθεσης τις κύριες επαγγελματικές κατευθύνσεις του επαγγέλματος (Νόμος 1575/85), που είναι:

1. Σύστημα ελέγχου κινητήρα

2. Συσσωρευτής – σύστημα φόρτισης

3. Σύστημα κλιματισμού

4. Συστήματα παθητικής ασφάλειας (παθητικοί αναστολείς)

5. Σύστημα αεροσάκου

6. Ηλεκτρονική οροφή

7. Αντικλεπτικό σύστημα

8. Ηχητικό σύστημα – σύστημα πλοηγού gps – σύστημα πληροφοριών ταξιδιού

9. Ηλεκτρονικό σασμάν

10. Ηλεκτρονικό σύστημα ανάρτησης – αυτόματος έλεγχος πρόσφυσης

11. Κύκλωμα φωτισμού

12. Σύστημα abs-asp system.

13. Αναλογικά – ψηφιακά όργανα-πίνακας ενδείξεων ( Πιστοποίηση χιλιομέτρων)

14. Αισθητήρες

15. Κόρνες

16. Υαλοκαθαριστήρες

17. Αντλίες πλυσίματος

18. Κύκλωμα ανεμιστήρα

19. Ηλεκτρικοί αποθαμβωτές

20. Ηλεκτρικοί καθρέπτες

21. Ηλεκτρικά παράθυρα

22. Ηλεκτρικά καθίσματα

23. Ηλεκτρικό κινητήρα

Επιγραμματικά είναι υπεύθυνος για:

• την τοποθέτηση πρόσθετου ηλεκτρολογικού εξοπλισμού σε όλους τους τύπους των οχημάτων,

• τη διάγνωση δυσλειτουργιών και βλαβών συστημάτων και μηχανισμών σε όλους τους τύπους των οχημάτων,

• την επισκευή, ρύθμιση ηλεκτρονικών, ηλεκτρικών συστημάτων και υποσυστημάτων, μηχανισμών και εξαρτημάτων σε όλους τους τύπους των οχημάτων.

Αντιστοίχιση με ΣΤΑΚΟΔ

Σύμφωνα με τη Στατιστική Ταξινόμηση Κλάδων Οικονομικών Δραστηριοτήτων (ΣΤΑΚΟΔ-08), το επάγγελμα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων υπάγεται στην κατηγορία Ζ -Χονδρικό και λιανικό εμπόριο – επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών. Ειδικότερα, το εν λόγω επάγγελμα ταξινομείται ως εξής:

45. Χονδρικό και λιανικό εμπόριο, επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

45.1 Πώληση μηχανοκίνητων οχημάτων

45.11 Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

45.19 Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

45.20 Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων  

Αντιστοίχιση με ISCO-08

Σύμφωνα με την Τυποποιημένη Διεθνή Ταξινόμηση Επαγγελμάτων (International Standard Classification of Occupations – ISCO-08), το εν λόγω επάγγελμα ταξινομείται ως εξής:

7 Ειδικευμένοι τεχνίτες και ασκούντες συναφή επαγγέλματα

74 Ηλεκτρολόγοι και ηλεκτρονικοί

741 Εγκαταστάτες και επισκευαστές ηλεκτρολογικού εξοπλισμού

7412 Μηχανικοί και εφαρμοστές ηλεκτρολογικού εξοπλισμού

Ο Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων ως επαγγελματική απασχόληση ακολουθεί την τεχνολογική εξέλιξη του αυτοκινήτου. Στην Ελλάδα κατά το παρελθόν έγιναν προσπάθειες κατασκευής αυτοκινήτων π.χ., στο Νεώριο της Σύρου με ξύλινο σασί, εργοστάσιο συναρμολόγησης εταιρείας αυτοκινήτων (ΒΟΛΟΣ – NISSAN), στη Θεσσαλονίκη με την ΣΤΥΛΚΑΡ των Αδελφών Καραγιάννη κ.ά.

Το τοπίο στον τομέα των μεταφορών άλλαξε ριζικά κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας του αυτοκινήτου μετασχημάτισε ολοκληρωτικά τις αστικές συγκοινωνίες, ενώ σταδιακά φορτηγά και αστικά λεωφορεία εκτόπισαν και τον σιδηρόδρομο από τις υπεραστικές συγκοινωνίες. Αμαξάδες και καροτσέρηδες, καροποιεία και αμαξοποιεία, σανοπώλες και πεταλωτές εξαφανίστηκαν οριστικά ως επαγγέλματα στις πόλεις μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ήδη από τη δεκαετία του 1920 το πλήγμα που είχαν δεχτεί ήταν πολύ ισχυρό και είχε γίνει σαφές ότι η παρακμή τους ήταν μη αναστρέψιμη: στο φόντο των ισχυρών αντιδράσεών τους, το κράτος ανέλαβε να αποζημιώσει τους αμαξηλάτες για την απώλεια του επαγγέλματός τους, που οφειλόταν στην τεχνολογική πρόοδο, αγοράζοντας τα άλογα και τις άμαξές τους και δίνοντάς τους τη δυνατότητα να μάθουν να οδηγούν αυτοκίνητα και να γίνουν «σοφέρ». Το φιλί της ζωής που έδωσαν στα κάρα οι ελλείψεις και οι ιδιαίτερες συνθήκες της Κατοχής αποδείχτηκε βραχύβιο· άλλωστε, η μεταπολεμική ανασυγκρότηση ευνόησε αποφασιστικά τα αυτοκίνητα έναντι άλλων μέσων μεταφοράς και συγκοινωνίας, όπως τα τρένα. Οι «αυτοκινητιστές» ήταν το κατεξοχήν μοντέρνο και αναπτυσσόμενο επάγγελμα του Μεσοπολέμου. Στον κλάδο υπήρχαν και εταιρείες, και οπωσδήποτε απαιτούνταν, τόσο κατάρτιση, όσο και κάποια επένδυση για την αγορά του αυτοκινήτου· παρ’ όλα αυτά, τα ποσοστά των αυτοαπασχολούμενων και εν γένει των μικρών επιχειρήσεων ήταν υψηλά: χαρακτηριστικός είναι ο αρχικός προσανατολισμός του πρώτου σωματείου αυτοκινητιστών ως προς τη συνεργασία με το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, καθώς και η δημιουργία ενός ταμείου (ΤΣΑ) το 1932, τόσο για τους οδηγούς, όσο και για τους ιδιοκτήτες.

Στο νέο επάγγελμα συνυπήρχαν παθιασμένοι χομπίστες, παλιοί αμαξάδες και κεφαλαιούχοι – όπως ο κτηματίας και δικηγόρος που έφερε το πρώτο αυτοκίνητο στην Άμφισσα το 1914.

Η ανάπτυξή του υπήρξε ραγδαία: από το 1920 ως το 1931 τα αγοραία αυτοκίνητα (φορτηγά, ταξί και λεωφορεία) που κυκλοφορούσαν στη χώρα υπερδεκαπλασιάστηκαν, ενώ σύντομα άρχισαν να διατυπώνονται αιτήματα για περιορισμό στην πρόσβαση στο επάγγελμα – όπως και έγινε, πρώτα για τα λεωφορεία και μετά για τα ταξί.

Παράλληλα, άρχισαν να αναπτύσσονται όλα τα καταστήματα και οι τέχνες που συνδέονταν με το αυτοκίνητο: τη θέση των σανοπωλείων την πήραν τα βενζινάδικα, των ζωοπανηγύρεων οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, των πεταλάδικων και των σαμαρτζίδικων τα συνεργεία/γκαράζ και οι μάντρες ανταλλακτικών. Κάποιοι μηχανικοί αυτοκινήτων εργάζονταν χωρίς κατάστημα, γυρνώντας με το κασελάκι τους με τα εργαλεία και επισκευάζοντας επιτόπου βλάβες. Οι απόπειρες δημιουργίας αυτοκινητοβιομηχανίας μεταπολεμικά δεν κατάφεραν να πετύχουν κάτι βιώσιμο. Τέλος, σχετικά πρόσφατα, με τη μεγάλη αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων από τη δεκαετία του 1970 και μετά, σημειώθηκε η εμφάνιση των πάρκινγκ και των πλυντηρίων αυτοκινήτων. Όσον αφορά τα λεωφορεία, αρχικά επικρατούσε χάος στα δρομολόγια και στις τιμές, καθώς κάθε λεωφορείο αποτελούσε μια ξεχωριστή επιχείρηση. Ήδη από το 1927 επιχειρήθηκε να επιβληθεί από το κράτος μια οργάνωση και ένα πλαίσιο λειτουργίας τους· το 1937 δημιουργήθηκαν οι «Κοινές Διευθύνσεις» και το 1952 ιδρύθηκαν τα ΚΤΕΛ (Κοινά Ταμεία Εισπράξεως Λεωφορείων) ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στα οποία υποχρεωτικά συμμετείχαν οι ιδιοκτήτες λεωφορείων (τόσο αστικών, όσο και υπεραστικών) (https://imegsevee.gr/wp-content/uploads/2019/05/Lefkoma-100-xronia-GSEVEE.pdf).

Δύο σημαντικά διεθνή προβλήματα που εμφανίστηκαν τη δεκαετία του ΄70, πυροδότησαν εξελίξεις στις αυτοκινητοβιομηχανίες και επηρέασαν αντίστοιχα την ανάπτυξη στον κλάδο των επισκευαστών αυτοκινήτου στην Ελλάδα. Το πρώτο πρόβλημα ήταν η υπέρογκη αύξηση της τιμής του πετρελαίου λόγω της πετρελαϊκής κρίσης, πρόβλημα το οποίο ώθησε τις αυτοκινητοβιομηχανίες να αναζητήσουν, να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν στα αυτοκίνητά τους νέες τεχνολογίες προκειμένου να επιτύχουν έτσι τη μείωση της απαιτούμενης κατανάλωσης καυσίμου, χωρίς, όμως, αυτό να οδηγεί στη μείωση της απόδοσης των κινητήρων.

Η αυτοκινητοβιομηχανία, για να καλύψει την εξέλιξη αυτή, υιοθετεί νέες, πλέον εξελιγμένες, τεχνολογικές λύσεις διαφορετικού τύπου από αυτές που εφαρμόζονταν έως τότε: από το καρμπυρατέρ τα αυτοκίνητα μεταβαίνουν πλέον στον ηλεκτρονικό ψεκασμό (injection). Την ίδια περίοδο, επίσης, εισάγεται στα αυτοκίνητα ένα καινούργιο σύστημα που συμβάλλει στη μείωση της εκπομπής ρυπογόνων ουσιών, η εγκατάσταση καταλύτη στις εξατμίσεις. Υιοθετούν, έτσι, οι αυτοκινητοβιομηχανίες νέες τεχνολογίες οι οποίες, όμως, απαιτούν από τους ανθρώπους του κλάδου της επισκευής των αυτοκινήτων νέα τεχνογνωσία.

Οι σημαντικές αυτές τεχνολογικές εξελίξεις έθεσαν άμεσα επί τάπητος το καίριο ζήτημα της προσαρμογής των ανεξάρτητων συνεργείων στα νέα δεδομένα. Αναδείχτηκε, έτσι, το ζήτημα του εκσυγχρονισμού των συνεργείων αυτών ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν υπό τις νέες συνθήκες, καθώς και η ανάγκη κατάρτισης των επισκευαστών σχετικά με τις νέες τεχνολογίες ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις για την επισκευή των αυτοκινήτων. Η διαδικασία προσαρμογής των επισκευαστών αυτοκινήτου στο νέο τεχνολογικό τοπίο που αρχίζει σταδιακά να διαμορφώνεται στον χώρο της επισκευής του αυτοκινήτου στην Ελλάδα –και που οδηγεί σε σταδιακή εξειδίκευση των επισκευαστών- αναδεικνύει νέα προβλήματα η λύση των οποίων απαιτεί πολύπλευρες ρυθμίσεις και διευθετήσεις.

Κατά τη δεκαετία του ‘80, η έμφαση του συνδικαλιστικού κινήματος των επισκευαστών αυτοκινήτου στο πλαίσιο της ΠΟΒΕΑΜ δίνεται κυρίως στους αγώνες για την επαγγελματική κατοχύρωση των επισκευαστών αυτοκινήτου και τον εκσυγχρονισμό των συνεργείων τους, με βάση τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις. Και πράγματι οι συνδικαλιστές της εποχής εκείνης επιτυγχάνουν να δώσουν λύση στο ζήτημα της αδειοδότησης των συνεργείων και να διασφαλίσουν μέσα στα βασικά αυτά για τον κλάδο νομοθετήματα, τον ρόλο όλων των ειδικοτήτων (δεκατεσσάρων συνολικά σύμφωνα με τα τότε δεδομένα) που εμπλέκονται στην επισκευή αυτοκινήτου. Παράλληλα, όμως, το συνδικαλιστικό κίνημα των επισκευαστών αυτοκινήτου μεριμνά για τη διατήρηση ή διάσωση όσων συνεργείων δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους νέους αυστηρότερους όρους λειτουργίας τους.

Την ίδια περίοδο, αν και έχει ανακύψει η ανάγκη κατάρτισης των επισκευαστών αυτοκινήτου στις νέες τεχνολογίες, το συνδικαλιστικό τους κίνημα δεν έχει μπορέσει ακόμα να οργανωθεί και να δράσει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το τοπίο μέσα στο οποίο εργάζονται και δρουν οι επισκευαστές αυτοκινήτου κατά τη δεκαετία του ‘90 συνεχίζει να μεταβάλλεται και μάλιστα ραγδαία. Σημαντική χρονιά για τον χώρο του αυτοκινήτου είναι το 1991, όταν η πολιτεία, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της ρύπανσης, με τον Νόμο 1921/1991 δίνει κίνητρα στους καταναλωτές για να αποσύρουν τα παλαιά τους αυτοκίνητα και να τα αντικαταστήσουν με καινούργια λιγότερο ρυπογόνα αυτοκίνητα, τα λεγόμενα καταλυτικά αυτοκίνητα. Ταυτόχρονα, σχεδόν, από τις αρχές του 1993, δημιουργείται η ενιαία Ευρωπαϊκή Αγορά που επιτρέπει πλέον την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, εντείνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ εξουσιοδοτημένων και ανεξάρτητων συνεργείων, εφόσον τα δεύτερα στερούνται της απαραίτητης τεχνογνωσίας και του κατάλληλου εξοπλισμού για να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις επισκευής αυτοκινήτων.

Υπό τις νέες αυτές συνθήκες, τη δεκαετία αυτή αρχίζει να συντελείται στον χώρο των ανεξάρτητων συνεργείων μια σημαντική αλλαγή. Η εξέλιξη στο αυτοκίνητο απαιτεί οργάνωση και ανάλογο εξοπλισμό για να μπορούν οι επαγγελματίες της επισκευής να επισκευάσουν αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας. Αποτέλεσμα αυτού, από τη δεκαετία του ‘90 και μετά, είναι ότι οι επισκευαστές-ιδιοκτήτες των ανεξάρτητων συνεργείων βιώνουν πολλαπλές μεταβάσεις: ο μαγαζάτορας-επισκευαστής σταδιακά μετατρέπεται σε επιχειρηματία-επισκευαστή, η χειρωνακτική εργασία αντικαθίσταται με τον τεχνικό χειρισμό κατάλληλων μηχανημάτων, ο αγώνας για το μεροκάματο μετουσιώνεται σε επιδίωξη προσπορισμού κέρδους που να αποσβένει το κόστος των μηχανημάτων. Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται οι επαγγελματίες του κλάδου βρίσκονται αντιμέτωποι με παλαιές και συνεχιζόμενες διεκδικήσεις, αλλά και με νέες, γιατί κατά τη δεκαετία του ‘90, συνεχίζουν τους αγώνες για την επαγγελματική τους κατοχύρωση και τη διάσωση των συνεργείων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις λειτουργίας με βάση το ισχύον νέο νομικό πλαίσιο.

Τη δεκαετία του 2000 αναφύονται νέα προβλήματα για τον κλάδο επισκευαστών αυτοκινήτου, τα οποία υπερβαίνουν την κλίμακα των προβλημάτων των προηγουμένων δεκαετιών. Υπό τις συνθήκες, πλέον, της ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς οι επισκευαστές έρχονται αντιμέτωποι με τον ανταγωνισμό των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών. Οι τελευταίες δηλώνουν την παρουσία τους στην εσωτερική αγορά εγκαθιστώντας παραρτήματα των τμημάτων πώλησης-μεταπώλησης με καθετοποιημένα συγκροτήματα πώλησης και συνεργείων και δημιουργώντας, επίσης, δικά τους δίκτυα εξουσιοδοτημένων συνεργείων.

Η δεκαετία του 2010 συνδέεται με την επέλευση της οικονομικής κρίσης στη χώρα, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση του κύκλου εργασιών των συνεργείων και, σε πολλές περιπτώσεις επιχειρήσεων που έχουν προσφύγει σε τραπεζικό δανεισμό, την οριστική παύση της λειτουργίας τους.

Καίρια για την περίοδο αυτή είναι και τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα συνεργεία σε σχέση με τη νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος.

Στη ζοφερή εποχή των μνημονίων, κατά τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα οι συνδικαλιστικοί αγώνες της ΕΟΒΕΑΜΜ συνεχίζονται σε παλαιά και νέα πεδία. Τα παλαιά πεδία είναι αυτά που σχετίζονται με τη διευθέτηση εκκρεμών ζητημάτων της αδειοδότησης των ανεξάρτητων συνεργείων. Τα νέα πεδία είναι αυτά που συνδέονται με την εισαγωγή στην αγορά εναλλακτικών καυσίμων για αυτοκίνητα, με τις διαδικασίες χαρακτηρισμού παλαιών αυτοκινήτων ως ιστορικών, καθώς και με την ηλεκτροκίνηση των αυτοκινήτων. Την ίδια δεκαετία η ΕΟΒΕΑΜΜ διεκδικεί, ταυτόχρονα, επαγγελματικό ρόλο για τους επισκευαστές, τόσο στην ηλεκτροκίνηση, όσο και στον χαρακτηρισμό των αυτοκινήτων ως οχημάτων ιστορικού ενδιαφέροντος. Και στο μέτρο που η κλαδική αυτή Ομοσπονδία επιτυγχάνει να κατακυρώσει και να κατοχυρώσει καινούργιους επαγγελματικούς ρόλους για τους επισκευαστές, στην ουσία επιτυγχάνει και να διευρύνει ακόμα περισσότερο το πεδίο αρμοδιότητας και επαγγελματικής δραστηριότητας του κλάδου. Συνοπτικά μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι κατά τη δεκαετία του 2010 οι επισκευαστές, μέσω της ΕΟΒΕΑΜΜ, «τακτοποιούν» οριστικά εκκρεμότητες που δημιούργησε στον κλάδο η εφαρμογή του βασικού νομικού πλαισίου για την κατοχύρωση του επαγγέλματος, πλαισίου που νομοθετήθηκε κατά την δεκαετία του ‘80.

Επίσης, με την επιτυχή ολοκλήρωση των αγώνων «διάσωσης» των μη προσαρμοζόμενων συνεργείων, κατά τη δεκαετία του 2010, φαίνεται να λαμβάνει τέλος η μακρά μεταβατική περίοδος προσαρμογής των συνεργείων στους τότε –τη δεκαετία του ‘80– νέους όρους λειτουργίας τους. Ταυτόχρονα, όμως, η επιβίωση του επαγγέλματος του επισκευαστή απαιτεί προσαρμογή στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά και την επισκευή του αυτοκινήτου τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα. (https://imegsevee.gr/wpcontent/uploads/2022/10/%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%95%CE%9F%CE%92%CE%95%CE%91%CE%9C%CE%9C.pdf).

Σήμερα η 4η Βιομηχανική Επανάσταση οδηγεί σταδιακά στην αυτοματοποίηση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό μεγάλου φάσματος των δραστηριοτήτων του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων. Η ελαχιστοποίηση των σφαλμάτων, η διατήρηση της επαναληπτικότητας και η ευελιξία κατά τη διάρκεια μίας επισκευής αποτελούν τα πλεονεκτήματα της αυτοματοποίησης. Η ψηφιοποίηση των συστημάτων των οχημάτων δημιουργεί μεγάλο όγκο δεδομένων, διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για μία έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και επισκευή.

Παραδοσιακά συστήματα οχημάτων, όπως η μηχανή εσωτερικής καύσης, το κιβώτιο ταχυτήτων, η ψύξη του κινητήρα, το σύστημα εξάτμισης και ο έλεγχος των εξατμίσεων είτε βασίζουν τη λειτουργία τους όλο και περισσότερο σε ψηφιακά υποσυστήματα είτε πλέον αντικαθίστανται εξ ολοκλήρου με μονάδες που βασίζουν τη λειτουργία τους στην ηλεκτρική ενέργεια. H ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση των οχημάτων από την ψηφιακή τεχνολογία (Digitization) και την ηλεκτρική ενέργεια υπαγορεύει νέες και μεγαλύτερες ανάγκες κατάρτισης ως προς τις ανάγκες της διάγνωσης και της συντήρησης των οχημάτων. Mεγάλο μέρος των απαιτούμενων εργασιών αναμένεται να βασιστεί σε νέα σύνολα δεξιοτήτων και γνώσεων (τεχνολογία διαχείρισης λογισμικού, χημική μηχανική, τεχνολογία των μπαταριών), αυξάνοντας την πιθανότητα δημιουργίας νέων ειδικοτήτων που θα είναι απαραίτητες για τη διάγνωση και συντήρηση των οχημάτων.

Εν κατακλείδι τα τελευταία χρόνια η πρόοδος στους μικροεπεξεργαστές, υπολογιστές, αισθητήρες, τις επικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά μπαταριών έχει ξεκινήσει έναν μετασχηματισμό στον σχεδιασμό των οχημάτων. Οι τρέχουσες εξελίξεις περιλαμβάνουν ψηφιακά συστήματα ελέγχου και ενεργοποίησης σε μια σειρά λειτουργιών, από τη δυναμική του οχήματος (π.χ., ABS, έλεγχος πρόσφυσης), έως και την παθητική ασφάλεια (π.χ., αερόσακοι, ζώνες ασφαλείας). Παράλληλα, στα οχήματα παρατηρείται ολοένα και μεγαλύτερη παρουσία αυτοματοποιημένων συστημάτων υποβοήθησης οδήγησης (Advanced Driver Assistance Systems – ADAS). Η ανίχνευση πεζών και ποδηλατών, η αυτόνομη ενεργοποίηση φρένων και η αναγνώριση λωρίδων κυκλοφορίας είναι μερικές από τις προηγμένες λειτουργίες που δημιούργησε η εισχώρηση της ψηφιακής τεχνολογίας στα οχήματα.

Συνεπακόλουθα, η αποτελεσματική συντήρηση και αντιμετώπιση βλαβών απαιτεί καταρτισμένους Τεχνίτες ηλεκτρολόγους οχημάτων που να είναι εξοπλισμένοι με σύγχρονες διαγνωστικές συσκευές.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα σύγχρονα οχήματα αποτελούν χαρακτηριστικούς εκφραστές της ψηφιακής τεχνολογίας, τα συνεργεία θα πρέπει να μετασχηματίσουν τις λειτουργίες τους με πολλαπλά οφέλη για τους επαγγελματίες και τους ιδιοκτήτες οχημάτων. Θα πρέπει να προωθηθούν ειδικά προγράμματα που θα αφορούν στο σύνολο της οργάνωσης των σταθμών εργασίας σε ένα συνεργείο. Η υποδοχή του οχήματος, η διάγνωση, η καταγραφή των βλαβών και ο τρόπος επισκευής θα μπορούσαν να καταχωρηθούν ψηφιακά και να συνθέσουν την ψηφιακή ταυτότητα ενός οχήματος διευκολύνοντας την ταυτοποίησή του και την επισκευή μελλοντικά, ενισχύοντας τη μεταπωλητική του αξία. Ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η προώθηση μέτρων για τη δημιουργία του ψηφιακού προφίλ του συνεργείου. Ένα ολοκληρωμένο και στοχευμένο ως προς το περιεχόμενο παροχής υπηρεσιών ψηφιακό προφίλ (εφαρμογές σε φορητές συσκευές, δυνατότητα βιντεοκλήσης) μπορεί να δελεάσει και να προσελκύσει έναν υποψήφιο πελάτη.

Με την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών που δίνουν νέα ώθηση στην παραγωγικότητα αλλά και στην ποιότητα των εγκαταστάσεων επισκευών και συντήρησης των οχημάτων, το μέλλον της ειδικότητας του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων γίνεται περισσότερο ευοίωνο. Παράλληλα ο Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων πρέπει να εστιάσει στην ενίσχυση των γνώσεων και δεξιοτήτων του, για να μπορεί να ανταποκρίνεται γρήγορα στην ταχεία ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Στον ακόλουθο πίνακα παρουσιάζεται η εκτίμηση επιχειρηματικής δραστηριότητας ως προς τη μεταβολή του αριθμού επιχειρήσεων και του κύκλου εργασιών που σχετίζονται με το επάγγελμα:

Πίνακας 1. Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά διψήφιο τετραψήφιο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Πίνακας 1. Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά διψήφιο τετραψήφιο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά διψήφιο κλάδο

οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός επιχειρήσεων

Κύκλος εργασιών

(σε χιλιάδες ευρώ)

Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά διψήφιο κλάδο

οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά διψήφιο κλάδο

οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός επιχειρήσεων

Αριθμός επιχειρήσεων

Κύκλος εργασιών

(σε χιλιάδες ευρώ)

Κύκλος εργασιών

(σε χιλιάδες ευρώ)

45: Χονδρικό και λιανικό εμπόριο επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

26655

7345170.50

45: Χονδρικό και λιανικό εμπόριο επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

45: Χονδρικό και λιανικό εμπόριο επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

26655

26655

7345170.50

7345170.50

Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά τετραψήφιο κλάδο

οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός επιχειρήσεων

Κύκλος εργασιών

(σε χιλιάδες ευρώ)

Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά τετραψήφιο κλάδο

οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός νομικών μονάδων, κύκλος εργασιών (σε χιλ. ευρώ) και απασχολούμενοι ανά τετραψήφιο κλάδο

οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Αριθμός επιχειρήσεων

Αριθμός επιχειρήσεων

Κύκλος εργασιών

(σε χιλιάδες ευρώ)

Κύκλος εργασιών

(σε χιλιάδες ευρώ)

4511: Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

2408

3800346.69

4511: Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

4511: Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

2408

2408

3800346.69

3800346.69

4519: Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

514

338738.30

4519: Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

4519: Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

514

514

338738.30

338738.30

45.20: Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

14907

931854.86

45.20: Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

45.20: Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

14907

14907

931854.86

931854.86

Πηγή: Στατιστικό μητρώο επιχειρήσεων (2020)

Πηγή:

Οι περισσότερες επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στο επάγγελμα είναι πολύ μικρές (< 10 άτομα), ενώ οι υπόλοιπες είναι μικρές με (10 -50 άτομα προσωπικό). Στον συγκεκριμένο κλάδο ένα μικρό ποσοστό είναι μεσαίες επιχειρήσεις με (>50 άτομα προσωπικό).

Οι επιχειρήσεις αυτές, καθώς προέρχονται από μία μακρά διάρκεια υφεσιακής περιόδου που οδήγησε στη συρρίκνωση του κύκλου εργασιών, έρχονται πλέον να αντιμετωπίσουν τον ισχυρό ανταγωνισμό με σχήματα (αλυσίδες και εξουσιοδοτημένα συνεργεία) που είναι σε θέση να προσφέρουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες για τα σύγχρονα οχήματα και διαθέτουν ισχυρές αντοχές στις οικονομικές αναταράξεις. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται η διαμόρφωση κουλτούρας συνεργασίας μεταξύ των μικρών επιχειρήσεων και των επαγγελματιών σε επίπεδο: α) εξεύρεσης και διαχείρισης οικονομικών πόρων, β) διεύρυνσης των υπηρεσιών, γ) μείωσης του κόστους λειτουργίας. Το μοντέλο της πολυεπίπεδης συνεργασίας αναμένεται αρχικά να συνδράμει στη βιωσιμότητα του κλάδου και να οδηγήσει στην ενδυνάμωση της επιχειρηματικής τους υπόστασης.

Το συγκεκριμένο επάγγελμα έχει υψηλές απαιτήσεις όσον αφορά στην πρόβλεψη για επιμόρφωση και κατάρτιση για την επισκευή και συντήρηση νέων συστημάτων (Ηλεκτροκίνηση, ABS, START STOP κτλ.). Έχουν αναπτυχθεί εργαλεία και τεχνολογικά εξελιγμένος εξοπλισμός που χρειάζονται χειριστές με εξειδίκευση.

Επίσης, οι τεχνολογικές μεταβολές στο επάγγελμα τα επόμενα χρόνια θα φέρουν αλλαγές στην οργάνωση και στο περιεχόμενο της εργασίας, καθώς και στο επίπεδο των απαιτούμενων γνώσεων και στον βαθμό της ευθύνης, σε ό,τι αφορά στην ποιότητα των υπηρεσιών.

Στο πλαίσιο αυτό, η ανάπτυξη συνεργατικών σχηματισμών, καθώς και η υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών και καινοτομιών σε νέα υλικά και τεχνικές, αναμένεται να δώσουν ώθηση στο επάγγελμα.

Επιπροσθέτως, κρίνεται αναγκαία η αναφορά στην αναγκαιότητα πρόσβασης σε χρηματοδοτικά προγράμματα στήριξης που μπορούν να ενισχύσουν το επιχειρηματικό περιβάλλον. Οι ευκαιρίες που διαγράφονται ως προς την επιχειρηματική προοπτική του επαγγέλματος αφορούν την πρόσβαση σε προγράμματα στήριξης για την αναβάθμιση και τη βελτίωση της θέση τους στην εσωτερική αγορά. Η πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία για τους επαγγελματίες του κλάδου είναι ουσιώδους σημασίας για την ανάπτυξή τους. Τα εμπόδια αφορούν σε δράσεις συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων όπου διαχρονικά υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στις διαδικασίες αξιολόγησης και οριστικής έγκρισης σε αιτήσεις που έχουν υποβληθεί για τη χρηματοδότηση ενός επαγγελματία Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της καταβολής χρηματοδότησης καθώς επίσης και της υλοποίησης των επενδυτικών τους σχεδίων.

Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζεται η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, η οποία διέπει κάθε επιχειρηματικό κλάδο και αποτελεί το κεντρικό σημείο αναφοράς κάθε προσπάθειας σύνδεσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας όπως τα δικαιώματα και η προστασία των καταναλωτών. Η ενεργειακή εξοικονόμηση και ταυτόχρονα η αποδοτικότητα κάθε συστήματος σύμφωνα με το σύγχρονο νομοθετικό και τεχνολογικό πλαίσιο αποτελεί κομβικό σημείο του πλαισίου του συγκεκριμένου επαγγέλματος, το οποίο σε συνδυασμό με τα ζητούμενα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων (συνέπεια, υπευθυνότητα, επιμονή στον στόχο και ενσυναίσθηση) αποτελούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις υγιούς και ανταγωνιστικής επιχειρηματικότητας.

Α.6 Εργασία, ανθρώπινο δυναμικό και συνθήκες απασχόλησης

Α.6 Εργασία, ανθρώπινο δυναμικό και συνθήκες απασχόλησης

Σχετικά με το επάγγελμα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων τονίζεται ότι οι μεταβολές στο συγκεκριμένο επάγγελμα που αποτυπώνονται από τον Μηχανισμό Διάγνωσης Αναγκών Αγοράς Εργασίας δίνονται σε επίπεδο ταξινόμησης (ISCO 08) τριψήφιας ανάλυσης, που αφορά ευρύτερες ομαδοποιήσεις συναφών επαγγελμάτων με αποτέλεσμα να μην προσεγγίζεται ακριβώς το συγκεκριμένο επάγγελμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δυσκολία αποτύπωσης της πραγματικής απασχόλησης στο επάγγελμα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων.

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζεται ο αριθμός απασχολούμενων σύμφωνα με την οικονομική δραστηριότητα και τους τετραψήφιους κωδικούς δραστηριότητας ΚΑΔ που σχετίζονται με το επάγγελμα:

Πίνακας 2. Αριθμός απασχολούμενων ανά διψήφιο τετραψήφιο

Πίνακας 2. Αριθμός απασχολούμενων ανά διψήφιο τετραψήφιο

κλάδο οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

κλάδο οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Επάγγελμα ISCO – 08

Αριθμός

απασχολούμενων

Επάγγελμα ISCO – 08

Επάγγελμα ISCO – 08

Αριθμός

απασχολούμενων

Αριθμός

απασχολούμενων

45: Χονδρικό και λιανικό εμπόριο επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

73586

45: Χονδρικό και λιανικό εμπόριο επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

45: Χονδρικό και λιανικό εμπόριο επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών

73586

73586

4511: Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

10996

4511: Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

4511: Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων

10996

10996

4519: Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

1329

4519: Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

4519: Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων

1329

1329

45.20: Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

32424

45.20: Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

45.20: Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων

32424

32424

Πηγή: Στατιστικό μητρώο επιχειρήσεων (2020)

Πηγή:

Η Ελλάδα σχετικά με τα άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. εμφανίζει με διαφορά το υψηλότερο ποσοστό αυτοαπασχόλησης, που υπολογίστηκε το 2018 στο 33.5% της συνολικής απασχόλησης ατόμων ηλικίας 15 ετών και άνω, με το μέσο όρο στην Ε.Ε. να είναι στο 15.3% σύμφωνα με δημοσίευμα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ)

Στο εσωτερικό του επαγγέλματος εντοπίζονται οι εξής διαβαθμίσεις:

• Προϊστάμενος Συνεργείου,
• Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων,
• Βοηθός Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων,
• Προϊστάμενος Συνεργείου,
• Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων,
• Βοηθός Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων,

Ολοκληρώνοντας την ευρύτερη θεώρηση του εργασιακού περιβάλλοντος του κλάδου, υπενθυμίζεται η δυνατότητα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων να εργαστεί ως μισθωτός ή ως αυτοαπασχολούμενος. Οι εργαζόμενοι στο συγκριμένο επάγγελμα δραστηριοποιούνται συχνά εντός έδρας, σε μόνιμη θέση (είτε σε φορέα είτε σε εταιρεία). Σχετικά με τις αμοιβές υπάρχει σε ισχύ κλαδική σύμβαση εργασίας μεταξύ της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) και της Ενιαίας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσικλετών, αλλά επικρατεί η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.

Τέλος, μία ιδιαιτερότητα του κλάδου είναι οι επιπλέον δικλείδες ασφαλείας που πρέπει να ληφθούν υπόψη λόγω της φύσης του επαγγέλματος. Σε κάθε περίπτωση, τα θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Οι δυνατότητες απασχόλησης για άτομα με αναπηρίες εξαρτώνται από το είδος αναπηρίας του ατόμου. Τα άτομα με αναπηρία μπορούν να έχουν πρόσβαση και να απασχολούνται με την προϋπόθεση ότι οι παραπάνω υπηρεσίες υποστηρίζονται και από ειδικά διαμορφωμένους χώρους εργασίας (δηλαδή ράμπες εργασίας, εύκολη πρόσβαση σε χώρους εργασίας).

Α.7 Συνδικαλιστικές ή επιστημονικές οργανώσεις σχετικές με το επάγγελμα, έντυπα ή άλλα μέσα ή πηγές πληροφόρησης

Α.7 Συνδικαλιστικές ή επιστημονικές οργανώσεις σχετικές με το επάγγελμα, έντυπα ή άλλα μέσα ή πηγές πληροφόρησης

Σε επίπεδο εργοδοτικής εκπροσώπησης (πρωτοβάθμιο επίπεδο) υπάρχουν σύλλογοι – σωματεία επισκευής και συντήρησης (ανά πόλη ή νομό) – συνήθως είναι κοινά και με άλλες ειδικοτήτων επισκευής αυτοκινήτων, αλλά και ως ανεξάρτητα πρωτοβάθμια σωματεία της ειδικότητας (https://eoveamm.gr/?page_id=13), όπως το Σωματείο Εργαζομένων ΟΑΣΑ https://syndikato.gr/

https://eoveamm.gr/?page_id=13https://syndikato.gr/

Σε δευτεροβάθμιο επίπεδο τα σωματεία – σύλλογοι ανήκουν κυρίως σε δύο Ομοσπονδίες. Την Ενιαία Ομοσπονδία Βιοτεχνών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσυκλετών (ΕΟΒΕΑΜΜ) https://eoveamm.gr/?cat=7 με έδρα την Αθήνα και την Ενιαία Ομοσπονδία Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσυκλετών (ΕΟΒΕΑΜ) Β. Ελλάδας με έδρα την Θεσσαλονίκη. Πολλά σωματεία έχουν ως δεύτερη Ομοσπονδία την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής Ο.Β.Σ.Α. με έδρα την Αθήνα https://obsattikis.org/

Σε τριτοβάθμιο επίπεδο τα σωματεία – σύλλογοι καθώς και οι Ομοσπονδίες τους ανήκουν στην Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ). https://gsevee.gr/

Οργανώσεις εκπροσώπησης εργαζομένων

• Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) https://oiye.gr/
• Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας http://www.eka.org.gr/
• Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) https://gsee.gr/
• Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) https://oiye.gr/

https://oiye.gr/

• Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας http://www.eka.org.gr/

http://www.eka.org.gr/

• Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) https://gsee.gr/

https://gsee.gr/

Ως Επιστημονικές Ενώσεις μπορούν να χαρακτηριστούν:

Τα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια της χώρας με εκδόσεις σε έντυπη (περιοδικά) και ηλεκτρονική μορφή (ιστοσελίδες) με τεχνική, οικονομική, νομική, συμβουλευτική και νομοθετική υποστήριξη καθώς και επιμόρφωση.

Σε Ευρωπαϊκό/Διεθνές επίπεδο:

• C.E.C.R.A.5 European Committee for Motor Trades and Repairs. Ευρωπαϊκή επαγγελματική οργάνωση εμπορίου και επισκευής αυτοκινήτων https://uia.org/s/or/en/1100031312
• ACEA6 European Automobile Manufacturers Association. Σύνδεσμος Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων https://www.acea.auto/
• ADPA7 Automotive Data Publisher Association. Ένωση εκδοτών δεδομένων αυτοκινήτων https://www.adpa.eu/
• EGEA8 European Garage Equipment Association. Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος κατασκευαστών διαγνωστικών συσκευών και εξοπλισμού συνεργείων αυτοκινήτων https://www.egea-association.eu/
• IAAF9 The Independent Automotive Aftermarket Federation. Ανεξάρτητη Ομοσπονδία ειδών αυτοκινήτων μετά την πώληση (Κατασκευαστές ανταλλακτικών αυτοκινήτων, after-sales services) https://www.iaaf.co.uk/
• C.E.C.R.A.5 European Committee for Motor Trades and Repairs. Ευρωπαϊκή επαγγελματική οργάνωση εμπορίου και επισκευής αυτοκινήτων https://uia.org/s/or/en/1100031312
• ACEA6 European Automobile Manufacturers Association. Σύνδεσμος Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων https://www.acea.auto/
• ADPA7 Automotive Data Publisher Association. Ένωση εκδοτών δεδομένων αυτοκινήτων https://www.adpa.eu/
• EGEA8 European Garage Equipment Association. Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος κατασκευαστών διαγνωστικών συσκευών και εξοπλισμού συνεργείων αυτοκινήτων https://www.egea-association.eu/
• IAAF9 The Independent Automotive Aftermarket Federation. Ανεξάρτητη Ομοσπονδία ειδών αυτοκινήτων μετά την πώληση (Κατασκευαστές ανταλλακτικών αυτοκινήτων, after-sales services) https://www.iaaf.co.uk/

Α.8 Θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του επαγγέλματος

Α.8 Θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του επαγγέλματος

Σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας, όπου ανήκουν και τα συνεργεία Αυτοκινήτων και της Ενιαίας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσικλετών (Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ), το βασικό νομικό πλαίσιο για τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκίνητων οχημάτων – μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων έχει ως εξής:

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΔΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ – ΟΡΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΔΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ – ΟΡΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ

• Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985) «Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών».
• Ν. 2465/1997 (ΦΕΚ Α΄ 28/26-02-1997) «Θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών».
• Ν. 3109/2003 (ΦΕΚ Α΄ 38/19.2.2003) «Ρύθμιση θεμάτων επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις» (ταξίμετρα).
• Ν. 3185/2003 (ΦΕΚ Α΄ 229/26.09.2003) «Τροποποίηση του Ν. 2668/1998 (ΦΕΚ Α΄ 282/18-12-1998), εναρμόνιση με την Οδηγία 2002/39/ΕΚ, ρυθμίσεις θεμάτων του Οργανισμού ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ (ΕΛ.ΤΑ) και άλλες διατάξεις».
• Υπουργική απόφαση – ΟΙΚ.902/24 – 2004 (ΦΕΚ Β’ 66/20-01-2004) «Καθορισμός προϋποθέσεων έκδοσης των αδειών άσκησης επαγγέλματος των τεχνιτών αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων του άρθρου 10 του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985)».
• Π.Δ. 78/1988 (ΦΕΚ Α’ 34/25-02-1988) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων καθώς και της διαδικασίας χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας αυτών», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 416/91 (ΦΕΚ Α’ 152/11-10-1991) και το Π.Δ. 38/1996 (ΦΕΚ Α΄ 26/16-02-1996).
• Υπουργική απόφαση 5978/11-02-2005 «Λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και ποδηλάτων σε περιοχές χονδρεμπορίου του άρθρου 7 του από 23.2.1987 Π.Δ. (Δ΄ 166/06-03-1987).
• Π.Δ. 160/24-08-2005 (ΦΕΚ Α΄ 215/24-08-2005) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων για την παράταση της προσωρινής άδειας και συνέχισης της λειτουργίας των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, που λειτουργούσαν ή λειτούργησαν διακεκομμένα ή μόνο επί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν την 25.2.1988, καθώς και των απαιτούμενων δικαιολογητικών και της διαδικασίας υποβολής αυτών για την έκδοση της προσωρινής άδειας»
• Ν.3534/ΦΕΚ Α΄ 40/23-02-2007 άρθρο 20 παράγραφοι 1,2 και 3 όπου συμπληρώνονται με νέες εργασίες επισκευής και συντήρησης λόγω τεχνολογικής εξέλιξης.
• Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985) «Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών».
• Ν. 2465/1997 (ΦΕΚ Α΄ 28/26-02-1997) «Θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών».
• Ν. 3109/2003 (ΦΕΚ Α΄ 38/19.2.2003) «Ρύθμιση θεμάτων επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις» (ταξίμετρα).
• Ν. 3185/2003 (ΦΕΚ Α΄ 229/26.09.2003) «Τροποποίηση του Ν. 2668/1998 (ΦΕΚ Α΄ 282/18-12-1998), εναρμόνιση με την Οδηγία 2002/39/ΕΚ, ρυθμίσεις θεμάτων του Οργανισμού ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ (ΕΛ.ΤΑ) και άλλες διατάξεις».
• Υπουργική απόφαση – ΟΙΚ.902/24 – 2004 (ΦΕΚ Β’ 66/20-01-2004) «Καθορισμός προϋποθέσεων έκδοσης των αδειών άσκησης επαγγέλματος των τεχνιτών αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων του άρθρου 10 του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985)».
• Π.Δ. 78/1988 (ΦΕΚ Α’ 34/25-02-1988) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων καθώς και της διαδικασίας χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας αυτών», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 416/91 (ΦΕΚ Α’ 152/11-10-1991) και το Π.Δ. 38/1996 (ΦΕΚ Α΄ 26/16-02-1996).
• Υπουργική απόφαση 5978/11-02-2005 «Λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και ποδηλάτων σε περιοχές χονδρεμπορίου του άρθρου 7 του από 23.2.1987 Π.Δ. (Δ΄ 166/06-03-1987).
• Π.Δ. 160/24-08-2005 (ΦΕΚ Α΄ 215/24-08-2005) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων για την παράταση της προσωρινής άδειας και συνέχισης της λειτουργίας των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, που λειτουργούσαν ή λειτούργησαν διακεκομμένα ή μόνο επί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν την 25.2.1988, καθώς και των απαιτούμενων δικαιολογητικών και της διαδικασίας υποβολής αυτών για την έκδοση της προσωρινής άδειας»
• Ν.3534/ΦΕΚ Α΄ 40/23-02-2007 άρθρο 20 παράγραφοι 1,2 και 3 όπου συμπληρώνονται με νέες εργασίες επισκευής και συντήρησης λόγω τεχνολογικής εξέλιξης.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ

• Ν. 1650/1985 (ΦΕΚ Α’ 160/16-10-1986) «Για την προστασία του περιβάλλοντος», όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3010/2002 (ΦΕΚ 91 Α’/ 10-02-2003)
• Κοινή Υπουργική Απόφαση 19396/1546/1997 (ΦΕΚ Β’ 604/18-07-1997) Μέτρα και όροι για τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων»
• Υπουργική Απόφαση Η.Π.11014/703/Φ104 – 2003 (ΦΕΚ Β’ 332/20-03-2003). «Διαδικασία Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (Π.Π.Ε.Α.) και Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Ε.Π.Ο.) σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν.1650/1986 (Α’ 160/16-10-1986) όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του Ν.3010/2002 «Εναρμόνιση του Ν.1650/1986 με τις οδηγίες 97/11/ΕΕ και 96/61/ΕΕ…. και άλλες διατάξεις»
• Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) υπ’ αριθμ. ΗΠ 15393/2332/2002. «Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων σε κατηγορίες κ.λπ..”(ΦΕΚ Β΄ 1022/05-08-2002)
• Κοινή Υπουργική Απόφαση 11641/1942/2002 (ΦΕΚ Β΄ 832/02-07-2002) «Μέτρα και όροι για τον περιορισμό των εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων (ΠΟΕ) που οφείλονται στη χρήση οργανικών διαλυτών σε ορισμένες δραστηριότητες και εγκαταστάσεις»
• Εγκύκλιος ΥΠΕΧΩΔΕ υπ’ αριθμ. ΟΙΚ 133924/05-10-2004 «Παροχή οδηγιών για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων έργων και δραστηριοτήτων που ανήκουν στο παράρτημα Ι της ΚΥΑ 11641/1942/2002 (ΦΕΚ Β΄ 832/02-07-2002)». Π.Δ. 109/2004 (ΦΕΚ Α΄ 75/05-03-2004) «Μέτρα και όροι για την εναλλακτική διαχείριση των μεταχειρισμένων ελαστικών των οχημάτων. Πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείρισή τους»
• Ν. 1650/1985 (ΦΕΚ Α’ 160/16-10-1986) «Για την προστασία του περιβάλλοντος», όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3010/2002 (ΦΕΚ 91 Α’/ 10-02-2003)
• Κοινή Υπουργική Απόφαση 19396/1546/1997 (ΦΕΚ Β’ 604/18-07-1997) Μέτρα και όροι για τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων»
• Υπουργική Απόφαση Η.Π.11014/703/Φ104 – 2003 (ΦΕΚ Β’ 332/20-03-2003). «Διαδικασία Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (Π.Π.Ε.Α.) και Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Ε.Π.Ο.) σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν.1650/1986 (Α’ 160/16-10-1986) όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του Ν.3010/2002 «Εναρμόνιση του Ν.1650/1986 με τις οδηγίες 97/11/ΕΕ και 96/61/ΕΕ…. και άλλες διατάξεις»
• Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) υπ’ αριθμ. ΗΠ 15393/2332/2002. «Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων σε κατηγορίες κ.λπ..”(ΦΕΚ Β΄ 1022/05-08-2002)
• Κοινή Υπουργική Απόφαση 11641/1942/2002 (ΦΕΚ Β΄ 832/02-07-2002) «Μέτρα και όροι για τον περιορισμό των εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων (ΠΟΕ) που οφείλονται στη χρήση οργανικών διαλυτών σε ορισμένες δραστηριότητες και εγκαταστάσεις»
• Εγκύκλιος ΥΠΕΧΩΔΕ υπ’ αριθμ. ΟΙΚ 133924/05-10-2004 «Παροχή οδηγιών για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων έργων και δραστηριοτήτων που ανήκουν στο παράρτημα Ι της ΚΥΑ 11641/1942/2002 (ΦΕΚ Β΄ 832/02-07-2002)». Π.Δ. 109/2004 (ΦΕΚ Α΄ 75/05-03-2004) «Μέτρα και όροι για την εναλλακτική διαχείριση των μεταχειρισμένων ελαστικών των οχημάτων. Πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείρισή τους»

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΤΕΟ

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΤΕΟ

• Ν. 2963 – 2001 (ΦΕΚ Α’ 268/23-11-2001) «Οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων επιβατικών μεταφορών με λεωφορεία, τεχνικός έλεγχος οχημάτων και ασφάλεια χερσαίων μεταφορών και άλλες διατάξεις», ως ισχύει μετά την τροποποίηση με τον Ν. 3245/2004 (ΦΕΚ Α’ 110/16-06-2004).
• Ν. 2963 – 2001 (ΦΕΚ Α’ 268/23-11-2001) «Οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων επιβατικών μεταφορών με λεωφορεία, τεχνικός έλεγχος οχημάτων και ασφάλεια χερσαίων μεταφορών και άλλες διατάξεις», ως ισχύει μετά την τροποποίηση με τον Ν. 3245/2004 (ΦΕΚ Α’ 110/16-06-2004).

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

• Ν. 1568/1985 (ΦΕΚ Α’ 177/18-10-1985) «Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζομένων»
• Π.Δ 17/1996 (ΦΕΚ Α’ 11/18-01-1996) «Μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ»
• Ν. 1568/1985 (ΦΕΚ Α’ 177/18-10-1985) «Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζομένων»
• Π.Δ 17/1996 (ΦΕΚ Α’ 11/18-01-1996) «Μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ»

ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΙ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΙΣ – ΚΑΡΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΥΣΑΕΡΙΩΝ

ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΙ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΙΣ – ΚΑΡΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΥΣΑΕΡΙΩΝ

• Ν. 2801/2000 (ΦΕΚ Α’ 46/03-03-2000) «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών και άλλες διατάξεις»
• Υπουργική Απόφαση Φ2/63053/5275/2001 (ΦΕΚ Β΄ 385/24-03-2001) «Όροι και προϋποθέσεις για την πιστοποίηση συνεργείων επισκευής αυτοκινήτων για την αντικατάσταση απενεργοποιημένων καταλυτικών μετατροπέων ή για την εκ των υστέρων τοποθέτηση καταλυτικών μετατροπέων ή και φίλτρων ενεργού άνθρακα», όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την υπ’ αριθμ. Φ2/39716/5155/04-07-2001 Υπουργική Απόφαση
• Ν. 2052/1992 (ΦΕΚ Α’ 94/05-06-1992) «Μέτρα για την αντιμετώπιση του νέφους και πολεοδομικές ρυθμίσεις».
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 103079/3712/1992 (ΦΕΚ Β’ 710/01-12-1992) «Όροι και προϋποθέσεις εξουσιοδότησης συνεργείου επισκευής οχημάτων και κέντρου ελέγχου για χορήγηση της κάρτας ελέγχου καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. Φ50/92491/4354/1994 (ΦΕΚ Β’ 797/24-10-1994) «Ανάθεση εποπτείας εφαρμογής και καλής λειτουργίας του συστήματος της κάρτας ελέγχου καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 97321/3341/1992 (ΦΕΚ Β’ 640). «Μορφή και περιεχόμενο Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. Φ50/75660/3565/1999 (ΦΕΚ Β’ 26-10-1999). «Μορφή και περιεχόμενο της Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών Οικονομικών & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 56361/324/1993 (ΦΕΚ Β’ 09-02-1993 «Αμοιβή που καταβάλλεται στα συνεργεία και κέντρα ελέγχου για τον ειδικό έλεγχο καυσαερίων»
• Ν. 2801/2000 (ΦΕΚ Α’ 46/03-03-2000) «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών και άλλες διατάξεις»
• Υπουργική Απόφαση Φ2/63053/5275/2001 (ΦΕΚ Β΄ 385/24-03-2001) «Όροι και προϋποθέσεις για την πιστοποίηση συνεργείων επισκευής αυτοκινήτων για την αντικατάσταση απενεργοποιημένων καταλυτικών μετατροπέων ή για την εκ των υστέρων τοποθέτηση καταλυτικών μετατροπέων ή και φίλτρων ενεργού άνθρακα», όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την υπ’ αριθμ. Φ2/39716/5155/04-07-2001 Υπουργική Απόφαση
• Ν. 2052/1992 (ΦΕΚ Α’ 94/05-06-1992) «Μέτρα για την αντιμετώπιση του νέφους και πολεοδομικές ρυθμίσεις».
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 103079/3712/1992 (ΦΕΚ Β’ 710/01-12-1992) «Όροι και προϋποθέσεις εξουσιοδότησης συνεργείου επισκευής οχημάτων και κέντρου ελέγχου για χορήγηση της κάρτας ελέγχου καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. Φ50/92491/4354/1994 (ΦΕΚ Β’ 797/24-10-1994) «Ανάθεση εποπτείας εφαρμογής και καλής λειτουργίας του συστήματος της κάρτας ελέγχου καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 97321/3341/1992 (ΦΕΚ Β’ 640). «Μορφή και περιεχόμενο Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. Φ50/75660/3565/1999 (ΦΕΚ Β’ 26-10-1999). «Μορφή και περιεχόμενο της Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων»
• Κοινή Απόφαση Υπουργών Οικονομικών & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 56361/324/1993 (ΦΕΚ Β’ 09-02-1993 «Αμοιβή που καταβάλλεται στα συνεργεία και κέντρα ελέγχου για τον ειδικό έλεγχο καυσαερίων»

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

• Ν. 489/1976 (ΦΕΚ Α’ 331/11-12-1976) «Περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ’ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης» Ν.Δ. 400/1970 (ΦΕΚ Α’ 10/17-01-1970) «Περί ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως», ως ισχύει μετά την τροποποίησή με το ΠΔ 252/1996 (ΦΕΚ Α΄ 186/04-07-1996), το Π.Δ. 288/2002 (ΦΕΚ Α΄258/23-10-2002) και το ΠΔ 23/2005 (ΦΕΚ Α΄ 31/14-02-2005)
• Οδηγία 2005/14/ΕK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/EΟΚ, 84/5/EΟΚ, 88/357/EΟΚ και 90/232/EΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων.
• ΝΟΜΟΣ – 2836 – 2000 (ΦΕΚ Α’ 168/24-07-2000) «Συμπλήρωση της νομοθεσίας για την Κεφαλαιαγορά, ρυθμίσεις θεμάτων Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου (Κ.Ε.Δ.), ασφαλιστικών αποζημιώσεων, Φ.Π.Α., επενδυτικού χρυσού και άλλες διατάξεις.» – Άρθρο 14 (ΦΙΛΙΚΟΣ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ)
• Ν. 489/1976 (ΦΕΚ Α’ 331/11-12-1976) «Περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ’ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης» Ν.Δ. 400/1970 (ΦΕΚ Α’ 10/17-01-1970) «Περί ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως», ως ισχύει μετά την τροποποίησή με το ΠΔ 252/1996 (ΦΕΚ Α΄ 186/04-07-1996), το Π.Δ. 288/2002 (ΦΕΚ Α΄258/23-10-2002) και το ΠΔ 23/2005 (ΦΕΚ Α΄ 31/14-02-2005)
• Οδηγία 2005/14/ΕK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/EΟΚ, 84/5/EΟΚ, 88/357/EΟΚ και 90/232/EΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων.
• ΝΟΜΟΣ – 2836 – 2000 (ΦΕΚ Α’ 168/24-07-2000) «Συμπλήρωση της νομοθεσίας για την Κεφαλαιαγορά, ρυθμίσεις θεμάτων Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου (Κ.Ε.Δ.), ασφαλιστικών αποζημιώσεων, Φ.Π.Α., επενδυτικού χρυσού και άλλες διατάξεις.» – Άρθρο 14 (ΦΙΛΙΚΟΣ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ)

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ – ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ – ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

• Κανονισμός Ε.Ε. 1400/2002/31-07-2002 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παρ. 3 της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (Βlock Exception)
• Γνωμοδότηση 8/ΙΙΙ/2003 (ΦΕΚ Β’ 944/09-07-2003) της Επιτροπής Ανταγωνισμού
• Κανονισμός Ε.Ε. 1400/2002/31-07-2002 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παρ. 3 της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (Βlock Exception)
• Γνωμοδότηση 8/ΙΙΙ/2003 (ΦΕΚ Β’ 944/09-07-2003) της Επιτροπής Ανταγωνισμού

ΤΗΡΗΣΗ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ

ΤΗΡΗΣΗ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ

• Αγορανομική διάταξη 14/1989 (ΦΕΚ Β’ 343/11-05-1989) «Τήρηση πινακίδων επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών»
• Ν. 2939/2001 (ΦΕΚ Α’ 179/06-08-2001) «Συσκευασίες και εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων – ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.) και άλλες διατάξεις»
• Υπουργική Απόφαση 19197/1483/1997 (ΦΕΚ Β’ 743/25-08-1997) «Καθορισμός πρόσθετων προσόντων φανοποιών – βαφέων και διαδικασιών για την έκδοση αδειών άσκησης επαγγέλματος καθώς και προϋποθέσεων για την αναβάθμιση των ισχυουσών αδειών» (Περιβαλλοντική διαχείριση)
• Αγορανομική διάταξη 14/1989 (ΦΕΚ Β’ 343/11-05-1989) «Τήρηση πινακίδων επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών»
• Ν. 2939/2001 (ΦΕΚ Α’ 179/06-08-2001) «Συσκευασίες και εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων – ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.) και άλλες διατάξεις»
• Υπουργική Απόφαση 19197/1483/1997 (ΦΕΚ Β’ 743/25-08-1997) «Καθορισμός πρόσθετων προσόντων φανοποιών – βαφέων και διαδικασιών για την έκδοση αδειών άσκησης επαγγέλματος καθώς και προϋποθέσεων για την αναβάθμιση των ισχυουσών αδειών» (Περιβαλλοντική διαχείριση)

Σχετικά με το επάγγελμα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων τονίζεται ότι οι μεταβολές στο συγκεκριμένο επάγγελμα που αποτυπώνονται από τον Μηχανισμό Διάγνωσης Αναγκών Αγοράς Εργασίας δίνονται σε επίπεδο ταξινόμησης (ISCO 08) τριψήφιας ανάλυσης, που αφορά ευρύτερες ομαδοποιήσεις συναφών επαγγελμάτων με αποτέλεσμα να μην προσεγγίζεται ακριβώς το συγκεκριμένο επάγγελμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δυσκολία αποτύπωσης της πραγματικής απασχόλησης στο επάγγελμα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων.

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζεται ο αριθμός απασχολούμενων σύμφωνα με την οικονομική δραστηριότητα και τους τετραψήφιους κωδικούς δραστηριότητας ΚΑΔ που σχετίζονται με το επάγγελμα:

Πίνακας 2. Αριθμός απασχολούμενων ανά διψήφιο τετραψήφιο

κλάδο οικονομικής δραστηριότητας (NACE Αναθ. 2) στο σύνολο της Χώρας

Πηγή: Στατιστικό μητρώο επιχειρήσεων (2020)

Η Ελλάδα σχετικά με τα άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. εμφανίζει με διαφορά το υψηλότερο ποσοστό αυτοαπασχόλησης, που υπολογίστηκε το 2018 στο 33.5% της συνολικής απασχόλησης ατόμων ηλικίας 15 ετών και άνω, με το μέσο όρο στην Ε.Ε. να είναι στο 15.3% σύμφωνα με δημοσίευμα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ)

Στο εσωτερικό του επαγγέλματος εντοπίζονται οι εξής διαβαθμίσεις:

• Προϊστάμενος Συνεργείου,

• Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων,

• Βοηθός Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων,

Ολοκληρώνοντας την ευρύτερη θεώρηση του εργασιακού περιβάλλοντος του κλάδου, υπενθυμίζεται η δυνατότητα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων να εργαστεί ως μισθωτός ή ως αυτοαπασχολούμενος. Οι εργαζόμενοι στο συγκριμένο επάγγελμα δραστηριοποιούνται συχνά εντός έδρας, σε μόνιμη θέση (είτε σε φορέα είτε σε εταιρεία). Σχετικά με τις αμοιβές υπάρχει σε ισχύ κλαδική σύμβαση εργασίας μεταξύ της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) και της Ενιαίας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσικλετών, αλλά επικρατεί η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.

Τέλος, μία ιδιαιτερότητα του κλάδου είναι οι επιπλέον δικλείδες ασφαλείας που πρέπει να ληφθούν υπόψη λόγω της φύσης του επαγγέλματος. Σε κάθε περίπτωση, τα θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Οι δυνατότητες απασχόλησης για άτομα με αναπηρίες εξαρτώνται από το είδος αναπηρίας του ατόμου. Τα άτομα με αναπηρία μπορούν να έχουν πρόσβαση και να απασχολούνται με την προϋπόθεση ότι οι παραπάνω υπηρεσίες υποστηρίζονται και από ειδικά διαμορφωμένους χώρους εργασίας (δηλαδή ράμπες εργασίας, εύκολη πρόσβαση σε χώρους εργασίας).

Σε επίπεδο εργοδοτικής εκπροσώπησης (πρωτοβάθμιο επίπεδο) υπάρχουν σύλλογοι – σωματεία επισκευής και συντήρησης (ανά πόλη ή νομό) – συνήθως είναι κοινά και με άλλες ειδικοτήτων επισκευής αυτοκινήτων, αλλά και ως ανεξάρτητα πρωτοβάθμια σωματεία της ειδικότητας (https://eoveamm.gr/?page_id=13), όπως το Σωματείο Εργαζομένων ΟΑΣΑ https://syndikato.gr/

Σε δευτεροβάθμιο επίπεδο τα σωματεία – σύλλογοι ανήκουν κυρίως σε δύο Ομοσπονδίες. Την Ενιαία Ομοσπονδία Βιοτεχνών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσυκλετών (ΕΟΒΕΑΜΜ) https://eoveamm.gr/?cat=7 με έδρα την Αθήνα και την Ενιαία Ομοσπονδία Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσυκλετών (ΕΟΒΕΑΜ) Β. Ελλάδας με έδρα την Θεσσαλονίκη. Πολλά σωματεία έχουν ως δεύτερη Ομοσπονδία την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής Ο.Β.Σ.Α. με έδρα την Αθήνα https://obsattikis.org/

Σε τριτοβάθμιο επίπεδο τα σωματεία – σύλλογοι καθώς και οι Ομοσπονδίες τους ανήκουν στην Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ). https://gsevee.gr/

Οργανώσεις εκπροσώπησης εργαζομένων

• Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) https://oiye.gr/

• Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας http://www.eka.org.gr/

• Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) https://gsee.gr/

Ως Επιστημονικές Ενώσεις μπορούν να χαρακτηριστούν:

Τα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια της χώρας με εκδόσεις σε έντυπη (περιοδικά) και ηλεκτρονική μορφή (ιστοσελίδες) με τεχνική, οικονομική, νομική, συμβουλευτική και νομοθετική υποστήριξη καθώς και επιμόρφωση.

Σε Ευρωπαϊκό/Διεθνές επίπεδο:

• C.E.C.R.A.5 European Committee for Motor Trades and Repairs. Ευρωπαϊκή επαγγελματική οργάνωση εμπορίου και επισκευής αυτοκινήτων https://uia.org/s/or/en/1100031312

• ACEA6 European Automobile Manufacturers Association. Σύνδεσμος Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων https://www.acea.auto/

• ADPA7 Automotive Data Publisher Association. Ένωση εκδοτών δεδομένων αυτοκινήτων https://www.adpa.eu/

• EGEA8 European Garage Equipment Association. Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος κατασκευαστών διαγνωστικών συσκευών και εξοπλισμού συνεργείων αυτοκινήτων https://www.egea-association.eu/

• IAAF9 The Independent Automotive Aftermarket Federation. Ανεξάρτητη Ομοσπονδία ειδών αυτοκινήτων μετά την πώληση (Κατασκευαστές ανταλλακτικών αυτοκινήτων, after-sales services) https://www.iaaf.co.uk/

Σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας, όπου ανήκουν και τα συνεργεία Αυτοκινήτων και της Ενιαίας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Επισκευαστών Αυτοκινήτων Μηχανημάτων Μοτοσικλετών (Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ), το βασικό νομικό πλαίσιο για τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκίνητων οχημάτων – μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων έχει ως εξής:

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΔΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ – ΟΡΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ

• Ν. 1575/1985 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985) «Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών».

• Ν. 2465/1997 (ΦΕΚ Α΄ 28/26-02-1997) «Θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών».

• Ν. 3109/2003 (ΦΕΚ Α΄ 38/19.2.2003) «Ρύθμιση θεμάτων επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις» (ταξίμετρα).

• Ν. 3185/2003 (ΦΕΚ Α΄ 229/26.09.2003) «Τροποποίηση του Ν. 2668/1998 (ΦΕΚ Α΄ 282/18-12-1998), εναρμόνιση με την Οδηγία 2002/39/ΕΚ, ρυθμίσεις θεμάτων του Οργανισμού ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ (ΕΛ.ΤΑ) και άλλες διατάξεις».

• Υπουργική απόφαση – ΟΙΚ.902/24 – 2004 (ΦΕΚ Β’ 66/20-01-2004) «Καθορισμός προϋποθέσεων έκδοσης των αδειών άσκησης επαγγέλματος των τεχνιτών αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων του άρθρου 10 του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985)».

• Π.Δ. 78/1988 (ΦΕΚ Α’ 34/25-02-1988) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων καθώς και της διαδικασίας χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας αυτών», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 416/91 (ΦΕΚ Α’ 152/11-10-1991) και το Π.Δ. 38/1996 (ΦΕΚ Α΄ 26/16-02-1996).

• Υπουργική απόφαση 5978/11-02-2005 «Λειτουργία συνεργείων αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και ποδηλάτων σε περιοχές χονδρεμπορίου του άρθρου 7 του από 23.2.1987 Π.Δ. (Δ΄ 166/06-03-1987).

• Π.Δ. 160/24-08-2005 (ΦΕΚ Α΄ 215/24-08-2005) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων για την παράταση της προσωρινής άδειας και συνέχισης της λειτουργίας των συνεργείων συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, που λειτουργούσαν ή λειτούργησαν διακεκομμένα ή μόνο επί ορισμένο χρονικό διάστημα πριν την 25.2.1988, καθώς και των απαιτούμενων δικαιολογητικών και της διαδικασίας υποβολής αυτών για την έκδοση της προσωρινής άδειας»

• Ν.3534/ΦΕΚ Α΄ 40/23-02-2007 άρθρο 20 παράγραφοι 1,2 και 3 όπου συμπληρώνονται με νέες εργασίες επισκευής και συντήρησης λόγω τεχνολογικής εξέλιξης.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ

• Ν. 1650/1985 (ΦΕΚ Α’ 160/16-10-1986) «Για την προστασία του περιβάλλοντος», όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3010/2002 (ΦΕΚ 91 Α’/ 10-02-2003)

• Κοινή Υπουργική Απόφαση 19396/1546/1997 (ΦΕΚ Β’ 604/18-07-1997) Μέτρα και όροι για τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων»

• Υπουργική Απόφαση Η.Π.11014/703/Φ104 – 2003 (ΦΕΚ Β’ 332/20-03-2003). «Διαδικασία Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (Π.Π.Ε.Α.) και Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Ε.Π.Ο.) σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν.1650/1986 (Α’ 160/16-10-1986) όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του Ν.3010/2002 «Εναρμόνιση του Ν.1650/1986 με τις οδηγίες 97/11/ΕΕ και 96/61/ΕΕ…. και άλλες διατάξεις»

• Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) υπ’ αριθμ. ΗΠ 15393/2332/2002. «Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων σε κατηγορίες κ.λπ..”(ΦΕΚ Β΄ 1022/05-08-2002)

• Κοινή Υπουργική Απόφαση 11641/1942/2002 (ΦΕΚ Β΄ 832/02-07-2002) «Μέτρα και όροι για τον περιορισμό των εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων (ΠΟΕ) που οφείλονται στη χρήση οργανικών διαλυτών σε ορισμένες δραστηριότητες και εγκαταστάσεις»

• Εγκύκλιος ΥΠΕΧΩΔΕ υπ’ αριθμ. ΟΙΚ 133924/05-10-2004 «Παροχή οδηγιών για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων έργων και δραστηριοτήτων που ανήκουν στο παράρτημα Ι της ΚΥΑ 11641/1942/2002 (ΦΕΚ Β΄ 832/02-07-2002)». Π.Δ. 109/2004 (ΦΕΚ Α΄ 75/05-03-2004) «Μέτρα και όροι για την εναλλακτική διαχείριση των μεταχειρισμένων ελαστικών των οχημάτων. Πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείρισή τους»

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΤΕΟ

• Ν. 2963 – 2001 (ΦΕΚ Α’ 268/23-11-2001) «Οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων επιβατικών μεταφορών με λεωφορεία, τεχνικός έλεγχος οχημάτων και ασφάλεια χερσαίων μεταφορών και άλλες διατάξεις», ως ισχύει μετά την τροποποίηση με τον Ν. 3245/2004 (ΦΕΚ Α’ 110/16-06-2004).

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

• Ν. 1568/1985 (ΦΕΚ Α’ 177/18-10-1985) «Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζομένων»

• Π.Δ 17/1996 (ΦΕΚ Α’ 11/18-01-1996) «Μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ»

ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΙ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΙΣ – ΚΑΡΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΥΣΑΕΡΙΩΝ

• Ν. 2801/2000 (ΦΕΚ Α’ 46/03-03-2000) «Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών και άλλες διατάξεις»

• Υπουργική Απόφαση Φ2/63053/5275/2001 (ΦΕΚ Β΄ 385/24-03-2001) «Όροι και προϋποθέσεις για την πιστοποίηση συνεργείων επισκευής αυτοκινήτων για την αντικατάσταση απενεργοποιημένων καταλυτικών μετατροπέων ή για την εκ των υστέρων τοποθέτηση καταλυτικών μετατροπέων ή και φίλτρων ενεργού άνθρακα», όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την υπ’ αριθμ. Φ2/39716/5155/04-07-2001 Υπουργική Απόφαση

• Ν. 2052/1992 (ΦΕΚ Α’ 94/05-06-1992) «Μέτρα για την αντιμετώπιση του νέφους και πολεοδομικές ρυθμίσεις».

• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 103079/3712/1992 (ΦΕΚ Β’ 710/01-12-1992) «Όροι και προϋποθέσεις εξουσιοδότησης συνεργείου επισκευής οχημάτων και κέντρου ελέγχου για χορήγηση της κάρτας ελέγχου καυσαερίων»

• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. Φ50/92491/4354/1994 (ΦΕΚ Β’ 797/24-10-1994) «Ανάθεση εποπτείας εφαρμογής και καλής λειτουργίας του συστήματος της κάρτας ελέγχου καυσαερίων»

• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 97321/3341/1992 (ΦΕΚ Β’ 640). «Μορφή και περιεχόμενο Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων»

• Κοινή Απόφαση Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. Φ50/75660/3565/1999 (ΦΕΚ Β’ 26-10-1999). «Μορφή και περιεχόμενο της Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων»

• Κοινή Απόφαση Υπουργών Οικονομικών & Μεταφ. & Επικοιν. υπ’ αριθμ. 56361/324/1993 (ΦΕΚ Β’ 09-02-1993 «Αμοιβή που καταβάλλεται στα συνεργεία και κέντρα ελέγχου για τον ειδικό έλεγχο καυσαερίων»

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

• Ν. 489/1976 (ΦΕΚ Α’ 331/11-12-1976) «Περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ’ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης» Ν.Δ. 400/1970 (ΦΕΚ Α’ 10/17-01-1970) «Περί ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως», ως ισχύει μετά την τροποποίησή με το ΠΔ 252/1996 (ΦΕΚ Α΄ 186/04-07-1996), το Π.Δ. 288/2002 (ΦΕΚ Α΄258/23-10-2002) και το ΠΔ 23/2005 (ΦΕΚ Α΄ 31/14-02-2005)

• Οδηγία 2005/14/ΕK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/EΟΚ, 84/5/EΟΚ, 88/357/EΟΚ και 90/232/EΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων.

• ΝΟΜΟΣ – 2836 – 2000 (ΦΕΚ Α’ 168/24-07-2000) «Συμπλήρωση της νομοθεσίας για την Κεφαλαιαγορά, ρυθμίσεις θεμάτων Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου (Κ.Ε.Δ.), ασφαλιστικών αποζημιώσεων, Φ.Π.Α., επενδυτικού χρυσού και άλλες διατάξεις.» – Άρθρο 14 (ΦΙΛΙΚΟΣ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ)

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ – ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

• Κανονισμός Ε.Ε. 1400/2002/31-07-2002 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παρ. 3 της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (Βlock Exception)

• Γνωμοδότηση 8/ΙΙΙ/2003 (ΦΕΚ Β’ 944/09-07-2003) της Επιτροπής Ανταγωνισμού

ΤΗΡΗΣΗ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ

• Αγορανομική διάταξη 14/1989 (ΦΕΚ Β’ 343/11-05-1989) «Τήρηση πινακίδων επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών»

• Ν. 2939/2001 (ΦΕΚ Α’ 179/06-08-2001) «Συσκευασίες και εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων – ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.) και άλλες διατάξεις»

• Υπουργική Απόφαση 19197/1483/1997 (ΦΕΚ Β’ 743/25-08-1997) «Καθορισμός πρόσθετων προσόντων φανοποιών – βαφέων και διαδικασιών για την έκδοση αδειών άσκησης επαγγέλματος καθώς και προϋποθέσεων για την αναβάθμιση των ισχυουσών αδειών» (Περιβαλλοντική διαχείριση)

Η ραγδαία ανάπτυξη της πληροφορικής και η εφαρμογή της σε όλα τα επίπεδα της προσωπικής, κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής και σε όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες του ανθρώπου δεν αφήνει ανεπηρέαστο και το επάγγελμα του Tεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων. Η επισκευή, η συντήρηση και κυρίως η διάγνωση επιτυγχάνεται με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και προγραμμάτων αυτοδιάγνωσης. Όλες οι λειτουργίες ενός σύγχρονου συνεργείου πρέπει να βασίζονται στη μηχανοργάνωση και να παρακολουθούνται μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η μετάβαση όλων των υπηρεσιών του επαγγέλματος σε ψηφιακό περιβάλλον είναι αναγκαία. Η ψηφιακή σύγκλιση των συνεργείων επισκευής και συντήρησης οχημάτων θα αναβαθμίσει την παραγωγικότητα και το ανταγωνιστικό τους προφίλ.

Η συνεχής επιμόρφωση και, γενικότερα, η διά βίου μάθηση του Tεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του επαγγέλματος, η οποία γίνεται από φορείς (ΚΕΚ, ΚΔΒΜ κλπ.) με σεμινάρια, επιδοτούμενα συνήθως από τα προγράμματα ΛΑΕΚ του ΟΑΕΔ, αλλά και πιο εξειδικευμένα, από τις ίδιες εταιρείες που παρέχουν τον εξοπλισμό, οι οποίες εκπαιδεύουν χειριστές. Ο κλάδος απαιτεί καταρτισμένους τεχνίτες για να μπορούν να αντεπεξέρχονται στις ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις σε νέες τεχνικές, λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση των ήδη υπαρχόντων λόγω συνταξιοδοτήσεων.

Α.10 Εξελίξεις αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και την περιβαλλοντική προστασία που επηρεάζουν το επάγγελμα

Α.10 Εξελίξεις αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και την περιβαλλοντική προστασία που επηρεάζουν το επάγγελμα

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στη διαχείριση και διάθεση των υλικών που προκύπτουν από τις ηλεκτρολογικές εργασίες. Είναι απαραίτητη η εναρμόνιση με τους ισχύοντες περιβαλλοντολογικούς κανονισμούς διαχείρισης αποβλήτων και ανακύκλωσης. Επιπλέον, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το «ενεργειακό αποτύπωμα» που προκύπτει από όλες τις φάσεις των ηλεκτρολογικών εργασιών, αποφεύγοντας τη χρήση ενεργοβόρου εξοπλισμού (εργαλείων και μηχανημάτων). Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη ευθυγραμμιστεί με περιβαλλοντικές οδηγίες που αφορούν τη διαχείριση απόβλητων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσαρμογή με την οδηγία της ΕΕ (2000/53, 2018/849) που αφορά το τέλος του κύκλου ζωής των οχημάτων. Για την ελληνική επικράτεια, εγκρίθηκε στις 31.8.2020 το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης των Αποβλήτων 2020 – 2030, στο οποίο περιγράφεται μεταξύ άλλων το πλαίσιο διαχείρισης για: α) τα απόβλητα λιπαντικών, β) τα οχήματα τέλους κύκλου ζωής, γ) τα απόβλητα συσσωρευτών οχημάτων, δ) τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού και ε) τα μεταχειρισμένα ελαστικά. Για τη λειτουργία των συνεργείων προβλέπεται γενικά μια σειρά δεσμευτικών κανονισμών, τις οποίες οι εργαζόμενοι καλούνται να τηρήσουν. Στο πλαίσιο αυτό, καθορίζονται όροι συμμόρφωσης για τις κτηριακές υποδομές, για την κατανάλωση ενέργειας, τις αέριες εκπομπές (π.χ., καυσαέρια, υγραέριο), τη χρήση νερού, τα επίπεδα θορύβου και δονήσεων. H εναρμόνιση της λειτουργίας των συνεργείων στα «πράσινα» πρότυπα προϋποθέτει την πρόσβαση σε προγράμματα χρηματοδότησης όπως και την προετοιμασία των επαγγελματιών σε επίπεδο «πράσινων» δεξιοτήτων (Οδηγία Ε.Ε. 2018/849, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A32018L0849).

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A32018L0849

Οι υφιστάμενες εκπαιδευτικές διαδρομές είναι αυτές που προσδιορίζονται από νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες είναι σε ισχύ και περιγράφουν τις προϋποθέσεις για την απόκτηση επαγγελματικών αδειών και επαγγελματικών δικαιωμάτων για ένα συγκεκριμένο επάγγελμα.

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι διαδρομές μάθησης για το επάγγελμα του Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων.

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Βάσει των διατάξεων του ν.4763/2020 σε συνδυασμό με την με αριθμ. 49718/2021 ΚΥΑ λειτουργεί στις ΕΠΑΣ Μαθητείας ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) η ειδικότητα «Τεχνίτης Ηλεκτρολογικών Συστημάτων Συμβατικού και Ηλεκτρικού Αυτοκινήτου».

Η αξιολόγηση επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων προϋποθέτει την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου και των ανάλογων μεθοδολογικών εργαλείων, ανάλογα με το είδος των γνώσεων και δεξιοτήτων που πρόκειται να αξιολογηθούν, τον σκοπό της αξιολόγησης και, ενδεχομένως, τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού-στόχου των εργαζόμενων που πρόκειται να αξιολογηθούν ως προς τις γνώσεις και δεξιότητές τους.

Στον πίνακα που ακολουθεί, προτείνονται ενδεικτικοί τρόποι αξιολόγησης του συνόλου των απαιτούμενων Γνώσεων και Δεξιοτήτων ανά Επιμέρους Επαγγελματική Λειτουργία:

Κατάλογος συντομογραφιών

ΓΣΕΒΕΕ (2014). Ανάπτυξη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://www.gsevee.gr/press/mme.gr.pdf

Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού-ΕΟΠΠΕΠ (2007). Πιστοποιημένο Επαγγελματικό Περίγραμμα Τεχνίτη Ηλεκτρολόγου Οχημάτων. Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://www.eoppep.gr/images/EP/ EP_14.pdf

ΕΛΣΤΑΤ (χ.χ.). Στατιστικό μητρώο επιχειρήσεων 2020. Ανακτήθηκε από: https://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SBR01/-

ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (2021). Μελέτη των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στα εισοδήματα και τις συνθήκες διαβίωσης των μικρών επιχειρηματιών και αυτοαπασχολουμένων: νέες μορφές ανισοτήτων, κίνδυνος φτώχειας και ο ρόλος του κοινωνικού κράτους. Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://imegsevee.gr/wp-content/uploads/2021/06/papatheodorou_6_21-1.pdf

ΙΟΒΕ (2015). Επισκόπηση των προοπτικών ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας. Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από http://iobe.gr/docs/economy/ECO_Q3_15_REP_GR.pdf

Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα:ΙΝΕ ΓΣΕΕ.

Μηχανισμός διάγνωσης αναγκών της αγοράς εργασίας 2020. (χ.χ.). Ανακτήθηκε, 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://lmd.eiead.gr

Νόμος 1575/ΦΕΚ Α΄ 207/11-12-1985. Προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος του τεχνίτη αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και όροι λειτουργίας των συνεργείων των οχημάτων αυτών. Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://www.e-nomothesia.gr/kat-aytokinita/sunergeia-autokineton/n-1575-1985.html

Νόμος 3534/ΦΕΚ A΄ 40/23-02-2007 (Άρθρο 20, παράγραφος 3). Ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου, 2023, από https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/152430/nomos-3534-2007

Σκοπός της ανάπτυξης του Πλαισίου Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης/Κατάρτισης και Γενικής Εκπαίδευσης Ενηλίκων είναι να αποτελέσει έναν εύληπτο, χρηστικό Οδηγό, ο οποίος θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ευκολία από σχεδιαστές Προγραμμάτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.

Είναι σαφές ότι το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών δεν μπορεί και δεν πρέπει να καλύψει με πληρότητα και ακρίβεια το σύνολο των απαιτήσεων που διαμορφώνουν ένα πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, για δύο κυρίως λόγους:

α) Τα Επαγγελματικά Περιγράμματα (ΕΠ) σχεδιάζονται με στόχο την κωδικοποίηση της επαγγελματικής και κοινωνικής εμπειρίας ενός συγκεκριμένου εργασιακού αντικειμένου το οποίο διαθέτει ένα ειδικό και αναγνωρίσιμο σώμα γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Είναι λοιπόν δεδομένο ότι η απόκτηση και η ανάπτυξή τους, προϋποθέτει τη διαμόρφωση και τη λειτουργία συγκεκριμένων περιβαλλόντων εκπαίδευσης και κατάρτισης που να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες μεθοδολογικές και θεσμικές προϋποθέσεις: αναλυτικά προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης, προγράμματα αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης, συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης κ.λπ. Τα Πλαίσια Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών δεν μπορούν να καλύψουν με ενιαίο και απόλυτο τρόπο το σύνολο των προδιαγραφών όλων των δυνατών εκδοχών εκπαίδευσης και κατάρτισης. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, περιοριζόμαστε στον προσδιορισμό ενιαίων εκπαιδευτικών προϋποθέσεων και προδιαγραφών, διατυπώνοντας κάποιες ελάχιστες βασικές προδιαγραφές που προηγούνται του κάθε εκπαιδευτικού σχεδιασμού, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα θεσμικά του χαρακτηριστικά.

β) Τα Πλαίσια Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών συντελούν στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη διαδικασία σχεδιασμού και διαμόρφωσης ενός συγκεκριμένου προγράμματος εκπαίδευσης και κατάρτισης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές διεργασίες, οι οποίες υπηρετούν διαφορετικούς στόχους και αξιοποιούν ειδικές και ιδιαίτερες μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Ο/Η συγγραφέας ενός Επαγγελματικού Περιγράμματος επιδιώκει να αποτυπώσει με ακρίβεια και εγκυρότητα μια συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα, κωδικοποιώντας τα επιμέρους στοιχεία της, έτσι ώστε να εντάσσεται σε έναν ενιαίο και ομοιογενή μηχανισμό συστηματικής κατάταξης επαγγελμάτων. Ο/Η σχεδιαστής/στρια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος ή ενός προγράμματος κατάρτισης, από την πλευρά του/της, οργανώνει τον χρόνο, τον τόπο και διατάσσει τα αναγκαία διδακτικά μέσα, έτσι ώστε να επιτευχθούν συγκεκριμένα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα.

Είναι απολύτως κατανοητό ότι στα προκαταρκτικά στάδια ενός εκπαιδευτικού σχεδιασμού επιχειρείται η διερεύνηση των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών αναγκών των εκπαιδευομένων και λαμβάνεται υπόψη το συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο εκπαίδευσης και κατάρτισης. Από αυτήν την άποψη, τα ΕΠ είναι μια από τις πολλές δυνατές πηγές τροφοδότησης, τόσο σε επίπεδο εκπαιδευτικών περιεχομένων, όσο και μεθοδολογικών κατευθύνσεων. Με άλλα λόγια, τα ΕΠ, και πιο συγκεκριμένα τα Πλαίσια Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών, προαναγγέλλουν, αλλά δεν καθορίζουν με απόλυτο τρόπο τη μορφή και τη διάρθρωση όλων των δυνατών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Αντίθετα, μπορούν να προτείνουν συγκεκριμένα μεθοδολογικά πλαίσια, τα οποία να συνιστούν ένα είδος ελάχιστης ποιοτικής βάσης ή ακόμη μια δέσμη μεθοδολογικών κατευθύνσεων που να μπορούν να προσανατολίσουν τη διεργασία του εκπαιδευτικού σχεδιασμού προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Στη συνέχεια, αξιοποιώντας το ΕΠ και τις Προδιαγραφές Εκσυγχρονισμένης Μεθοδολογίας, Προτύπων και Εργαλείων Εκπόνησης Επαγγελματικών Περιγραμμάτων και Πλαισίων Προδιαγραφών Προγραμμάτων^[5] παρουσιάζεται το Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προδιαγραφών Προγραμμάτων για τον/την «Τεχνίτη/τρια Ηλεκτρολόγο Οχημάτων», βάσει των παρακάτω θεμελιωδών ενοτήτων:

1) Ενότητα Προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων, όπως περιγράφεται στο ΕΠ με όρους ΕΕΛ και ΚΕΑ.

2) Γενική θεσμική περιγραφή των διαθέσιμων δομών εκπαίδευσης και κατάρτισης.

3) Γενικό προφίλ καταρτιζομένων/εκπαιδευομένων.

4) Γενικό προφίλ εκπαιδευτών.

1. Όπου στο κείμενο του επαγγελματικού περιγράμματος αναφέρεται ο όρος «Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης» ή το αρκτικόλεξο «Ι.Ε.Κ.», νοούνται οι Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης ή το αρκτικόλεξο «Σ.Α.Ε.Κ.», αντίστοιχα. Σχετ. παρ.2, άρθρο 3 του ν. 5082/2024 (Α’9) ↑
2. Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ. ↑
3. Στην παρούσα μελέτη η φράση «Τεχνίτης Ηλεκτρολόγος Οχημάτων» αναφέρεται και στα δύο φύλα. Το αρσενικό γραμματικό γένος χρησιμοποιείται για καθαρά πρακτικούς λόγους. ↑
4. International Standard Classification of Education ↑
5. Καραλής, Θ., Μαρκίδης, Κ., Βαρβιτσιώτη, Ρ., Νάτσης, Π., Καρατράσογλου, Ι., Παπαευσταθίου, Κ., Γούλας, Χ., & Λιντζέρης, Π. (2021). Μεθοδολογικές προσεγγίσεις ανάπτυξης επαγγελματικών περιγραμμάτων και πλαισίων εκπαιδευτικών προδιαγραφών προγραμμάτων. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ. ↑
6. Αφορά σε δυνατότητες εισόδου σε δομές εκπαίδευσης και κατάρτισης που υφίστανται κατά την περίοδο πιστοποίησης του παρόντος Ε.Π. ↑
7. Αφορά την εκπαιδευτική διαδρομή (προφίλ) των απασχολούμενων στην ειδικότητα στην σημερινή αγορά εργασίας ↑